Bu haftaki Ekonomi Politik konusunu Kaliforniya Üniversitesi sosyoloji profesörü William Robinson’un Focus on Trade sitesinde yayımlanmış olan bir yazısına ayırmayı düşündüm.

Pazartesi günü, Avrupa Merkez Bankası (ECB) “faizleri neden arttırmakta ısrar etti” diye sorumuştum. Yazımı “ECB’nin yeni faiz oranları, AB üyelerinin değil Almanya’nın gereksinimlerine uygun gibi görünüyor” diyerek bitirmiştim.

KRİZ, SALDIRI, PROLETERLEŞME, TEPKİ

Kapitalizmin küresel krizi, patlak verdiği 2007 yazından bu yana boyut değiştirerek derinleşiyor.

2011 yılı ´ertelenmez bir gıda krizinin´ dünyanın kapısına dayandığı değil, eşiği geçip içeriye girdiği bir yıl olacak.

Çalışabilir kadın nüfusunun sadece yüzde 22.7 olduğu bir ülkeden bahsediyoruz. Çalışan her 100 kadının 58’inin sosyal güvencesinin olmadığı, yetişkin her 10 kadından 2’sinin hâlâ okuma yazmasının bulunmadığı bir ülkeden.

EKONOMİDE RİSKLER

ITUC ve ETUC tarafından yayınlanan son gelişmelerden derlenen Avrupa Birliği ve Dünyadaki son sendikal olaylar…

Küresel ekonomide toparlanma süreci inişli çıkışlı seyrini sürdürmekte iken, Türkiye ekonomisinin yeniden yüksek cari işlemler açığına sürüklenmeye başlaması, döviz kurundaki dengesizlik ve uyumsuzluk sorunlarını bir kez daha tartışma gündemimize taşıdı.

Halkımızın 2009 yılı sonunda borç toplamı (ticari borçlar değil, hane halkının borçları) 147 milyar TL’dir.

Bir sorunu çözebilmek için öncelikle neden ya da nedenlerine doğru tanı (teşhis) koymak gerekir.

Küresel kriz boyunca Türkiye’de işsizlik oranı ortalama yüzde 3.5 puan artış gösterdi. Sanayi istihdamında yaklaşık 150 bin kayıp yaşandı. Sanayi sektöründeki istihdam kayıpları, kırsal ekonomiye geri dönüş; yoğun enformalleşme ve emeğin artan sömürüsüyle karşılandı.