Türkiye süren savaşta bile bu kadar kurban vermiyor. Gerekli olan önlemler alınmadığı için işçiler her gün birer ikişer sessizce ölüyor

Son dönemde; hangi işçiyle konuşsanız canı yana yana, öfkeli ifadelerle insanca çalışma koşulları istediğine şahit oluyorsunuz.

Maden ocağındaki göçükte 1 işçi yaşamını yitirdi.

Sincan OSB´de taşeron işçi Ali Kanat, kaynak yaparken, yüksekten düşerek yaşamını yitirdi. Emniyet kemeri mi koptu acaba?

Öğretim üyeleri, sendika genel başkanları, şube başkanları, işyeri temsilcileri ve sanayi havzalarından örgütsüz işçilerin katıldığı konferans üç oturumdan oluştu.

İşten atılan TEKEL işçileri sandıktan önce polis karakoluna gitti.

Türkiye’den Tekgıda-İş ve Gıda-İş Sendikalarının koordinasyonunda 18-19 Mart 2011 tarihleri arasında İstanbul’da bir araya gelen Yunanistan, Kıbrıs ve Bask LAB Federasyonu gıda sendikası “Gıda Sektöründeki çokuluslu şirketler ve üreticilere, tüketicilere ve işçilere etkileri;mücadeleci sendikal hareketin rolü” başlıklı yuvarlak masa toplantısında uluslar arası sendikal hareketin geleceğini, gıda sektöründeki çok uluslu şirketlerin işçi sınıfına etkilerini tarımsal politikalar ve tüketiciler açısından tartıştı.

En son iş cinayetlerini serisi, 3 Şubat 2011´de OSTİM´de iki patlamayla başladı. Bu patlamalarda 20 işçi öldü; kırk dolayında işçi de yaralandı. İkinci büyük katliam, 10 Şubat 2011´de Maraş-ElbistanÇöllolar kömür ocağındaki göçükte yaşandı.

işçinin hayatını kaybettiği İstanbul Davutpaşa´daki patlamanın bir benzeri üç yıl sonra Ankara OSTİM´de yaşandı

NE yapacaktık yani; elbet hemen karşılaştırdık. Şilili madencilerin şu kadar gün sonra kurtarılması ile Karadon´da aynı sayıda madencinin anında ölümünü. Hatta: Şili´de toprak altındaki canlılar onca gün sonra çıkarılırken, Zonguldak´ta iki işçinin cesedine hâlâ ulaşılamamasını. .

TEKEL işçilerini güvencesiz çalışmaya mahkûm eden 657 sayılı kanunun 4/C maddesinin iptal davası, Anayasa Mahkemesi’nde hâlâ bekliyor.

İşçilerini kazalarda kaybeden Türkiye, yeraltındaki kömürünü de çıkaramıyor