Türkiye’de yeterince incelenmeyen konulardan biri, serbest bölgelerdeki işçilerin sorunlarıdır.

Geçici iş ilişkisi iki şekilde kurulur. Bunlardan ilki aynı şirketler topluluğuna bağlı başka bir işyerinde görevlendirme suretiyle yapılır. Diğeri ise meslek edinilmiş geçici iş ilişkisi.

Türkiye’de yürürlükteki mevzuatla grev hakkı çok ciddi biçimde kısıtlanmıştır. 2021 yılı Mart verilerine göre, Türkiye’de 19 milyon 140 bin ücretli, diğer bir deyişle, yaşamını işgücü satışıyla kazanan işçi, memur ve sözleşmeli personel vardır. Yürürlükteki yasalar, 19 milyonu aşkın ücretlinin yaklaşık 18 milyonunun grev yapmasını yasaklamaktadır. Yasalara göre, grev hakkı bulunanların sayısı ancak yaklaşık 1 milyondur. Bu hakkın kullanımı konusunda da çeşitli kısıtlamalar söz konusudur.

Türkiye’de kamu kesiminde toplam istihdamın tüm ücretliler (işçi, memur, sözleşmeli personel) içindeki oranı 2011 yılı Eylül ayında yüzde 20,4 düzeyindeydi. 2017 yılı Eylül ayında yüzde 18,5 olarak gerçekleşti. Ancak 2020 yılı Kasım ayında yüzde 25,0 düzeyine yükselmişti. Kamu kesimi istihdamında son yıllarda meydana gelen bu artış, 2021 yılında çok önemli etkiler yaratacaktır.

Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) 2020 yılına ilişkin istihdam ve işsizlik verilerini 22 Mart 2021 günü yayımladı.

Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın önceki gün açıkladığı “Ekonomi Reformları”nda emekçinin kıdem tazminatına yönelik yeni ‘reform’ planları olduğunu gösterdi.

Ulus ötesi tekellere üretim yapan taşra ülke işçileri, şirkete para kazandıran makinelerdir. Şirket için işçiler, işçiler için şirket merkezi bir şey ifade etmeyecektir.

Bugüne kadar işçi sınıfının yaşadığı bütün belalar, kısmi hazırlıklarla bile baş edilebilecek türdendi.

İşveren, iş yoğunluğu çok artınca, doğum izni kullanan ya da askere giden çalışanın yerine geçici iş ilişkisi kurulabiliyor. Gelin, pandemide yaygınlaşan bu ‘meslek edinilmiş geçici iş ilişkisi’ni inceleyelim.

Eğer işçi sınıfını tanımıyor ve işçilerin çalışma ve yaşama koşullarının büyük çoğunlukla aynı olduğunu sanıyorsanız, büyük hata işlersiniz. Yaşamını işgücü satışıyla kazanan insanlar arasında da, gelir, iş güvencesi ve diğer bazı haklar açısından önemli farklılıklar vardır. Diğer bir deyişle, işçi sınıfı çeşitli tabaka veya katmanlardan oluşur.

Türkiye işçi sınıfı 2020 yılında artan sorunlar yaşadı. Ne yazık ki, 2021 yılı daha kolay geçeceğe benzememektedir. İşçi sınıfı sorunlarla baş etmeye çalışırken, dileğimiz bağımsız ve demokratik bir Türkiye mücadelesinin de yükselmesi…

Bir yanda kamu, il özel idareleri ve belediye işçilerinin direk ya da dolaylı işvereni olan Hükümet, Onun yanında işveren temsilcileri,

Onların karşısında ise üçte bir oy hakkında sahip olan işçi tarafı. Bu durumda işçi tarafının arzuladığı sonucu alamayacağı açık değil mi?