Geçen haftaki yazımın devamında belirtilmesi gereken bir gerçek de, bilindiği üzere, kapitalizmin ötenazi sürecinde finans kesiminin reel kesimden kopmasıdır. Bu süreç, borsalar üzerinden giderek yaygınlaşan etkisiyle, ileride günümüz krizinden çok daha güçlü bir krize neden olabilecektir.

Her ne kadar ana akım iktisat yanlıları, gelişmekte olan ekonomilere, “yükselen piyasalar” nitelemesini layık görerek şeref payeleri dağıtsa da, kapitalist dünya, açıktır ki, gelişmiş ve gelişmekte olan ekonomiler arasında bölünmüştür.

Köle sahipleri, işgücünün, daha da ötesi, bedenlerin sahibiydiler. Mazlum ülkelere baskınlar yaptılar, özgür insanlara, boyunlarına boyunduruk, bileklerine zincir vurarak, ölünceye kadar kendilerine hizmet ettirdiler, özgürlük isteyenleri kurşuna dizdiler, kırbaçladılar, köpeklere parçalattılar, derilerini yüzdüler, tabutluklara hapsettiler.

Geçenlerde bir gün, konuyla ilgili yasa değişikliği çalışmaları hakkında basına açıklama yapan ilgili bakanın banka ücretleri ile ilgili olarak “Bankalarla pazarlık yapıyoruz” mealinde sözleri kulağıma çalınmıştı.

Mal veya hizmetin satıcısı, yüklendiği edimi yerine getirmenin gereği olan her bir hareket ve işlemi atomize edip ayrı ayrı hizmetlermiş gibi, fazladan her biri için haksız bedeller fatura etmektedir. Sözleşmenin egemeni, avını gırtlağından yakalamış, istediği kadar koparacaktır.

Kadın emeği ve istihdamı konusu, kadına karşı ayrımcılığın en yaygın olduğu alanlardan biri. DİSK-AR raporuna göre çalışma çağındaki her üç kadından yaklaşık biri çalışıyor; lise ve üzeri eğitime sahip kesim arasında kadınların işsizlik oranı erkek işsizliğine göre yüzde 50 daha fazla.

AKP de Türkiye´de insanlann yaşam standartlarını yükseltti. Gerçekleri görmek gerek. İnsanlar, gerçek gelirlerindeki artış sayesinde değil, borçlanarak ev ve araba sahibi oldu; evindeki mobilyayı, cebindeki telefonu değiştirdi. Türkiye tarihinde geçmişte yaşamadığımız bir olgu, borçlanmaya dayalı sahte cennet yaşandı.

Geçen hafta bu köşede iki önemli çalışmaya değindim: Yasin Durak´ın bir kitabı: Emeğin Tevekkülü ile Necmi Erdoğan´ın 21-22 Ağustos tarihli Birgün´de yayımlanan Abdestli Kapitalistler ve Emekçiler başlıklı yazıları…

Kapitalizm sömürüye dayalı iğrenç bir sistemdir.

Geçenlerde bir televizyon kanalında bir iş kazası nedeniyle ölenlerle ilgili bir program vardı. Muhabir, bu işyerinde çalışmaya devam edecek misiniz? diye sordu.

Almanya’da uzmanlar insan onuruna yaraşır bir düzen için alternatif model arayışında.

Evet! Bu kriz, bu kapitalizmin sürdürülemez olduğunu gösteriyor (yoksa, tanımı gereği kriz kavramını kullanamazdık). Bu kapitalizm bu krizle birlikte bitmiştir. Bu kapitalizm bu krizden çıkamaz!

Birleşmiş Milletler Sürdürülebilir Kalkınma ve İklim Değişikliği Konferansı geçen hafta Brezilya’nın Rio de Janerio kentinde sessiz sedasız toplandı.