Yaşamakta olduğumuz, kur sorunu, enflasyon, işsizlik, yüksek ari açık, gibi sorunlar ekonomide istikar sorunu yaşadığımızı gösteriyor.

Tarihte bireyin rolü çok tartışılmıştır. İnsanlığın gelişiminde bireylerin ve hatta örgütlerin iradi müdahaleleri bir yere kadar geçerlidir. Ancak bazı insanlar, tarihin onlara sunduğu fırsatları çok iyi değerlendirerek, insanlığın veya bir milletin gelişiminde unutulmayacak bir rol oynayabilir

Adana´da İşçi Sınıfının Sorunları ve Çözüm Önerileri´ konulu bir panel yapıldı. Paneldeki konuşmacılar, sorunların temelinin sistemin kendisi olduğuna dikkat çekerek ´Milli program etrafında birleşilmeli´ dedi

Kapitalizm belirli dönemlerde işçilere haklar tanımak zorunda kalır. Bu hakların tanınmasında, işçi sınıfı ve sermayedar sınıfın karşılıklı güç dengeleri, bölüşülecek kaynakların büyüklüğü ve sermayedar sınıfın tehdit algılamaları önemlidir.

Aydınlık Gazetesi yazarı Yıldırım Koç´un bugünkü köşe yazısı..

Emperyalist ülkelerin ´işçi sınıflarının artık kapitalizmin mezar kazıcıları değil de payandaları olduğunu bir türlü anlamıyorsunuz. Adamayınca da emperyalist ülkelerde ara sıra ortaya çıkan ve arkası gelmeyecek olan istisnai olayları abartıyorsunuz; sonra da sessizliğe bürünüyorsunuz.

Türkiye tarihinde özellikle 1967-1980 döneminde Türkiye Devrimci İşçi Sendikalan Konfederasyonunun (DİSK) çok önemli bir yeri vardı.

MISIR, ´DEVRİM´ VE TORBA YASA

TBMM´deki grev ve sendika yasası ILO´nun eleştirilerine hedef oldu. Bakan tasarının revize edilmesinden yana. TİSK´in kırmızı çizgisi yüzde 51´lik iş-yeri barajı. İşçi konfederasyonları ise kendi aralarında bir türlü anlaşamıyor

Türkiye’de 759 bin çocuk, 23 Nisan’da kendilerine ait bayramda okul sıralarında arkadaşlarıyla olmak yerine çalışmak zorunda kalıyor.

Kalkınma üzerinde çalışanların ortak görüşlerinden birini şöyle özetleyebiliriz: Elinin menzilindeki kaynaklarını etkin ve verimli kullanamayan toplumlar, dışardan sağlanacak kaynakları da gerektiği gibi değerlendiremez.

TÜRK-İŞ, DİSK, TESK, TOBB ve TİSK’in oluşturduğu Beşli Girişim veya Sivil İnisiyatif, Erbakan Hükümeti’nin görevden ayrılmasının ardından, 1998 yılı boyunca faaliyetlerini yavaşlattı ve 4 Aralık 1998 tarihindeki ortak açıklamanın ardından önemli bir girişimde bulunmadı.