Çalışanların temel haklarından birisi de işyerinde yemek imkânı sağlanmasıdır. İşyerleri çalışanlara işyeri yemekhanesinde veya anlaşmalı bir restoranda yemek yedirebildiği gibi çeşitli yemek kartlarına yükleme yapabilmekte veya nakit olarak da ödenebilmektedir.

1975-1980 döneminde Türkiye büyük ekonomik, toplumsal ve siyasi kargaşa yaşadı. Bu kargaşa işçi-işveren ilişkilerine de yansıdı.

Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu (TİSK) 1968-1970 dönemindeki işçi eylemlerinden büyük ölçüde rahatsız oldu. 12 Mart 1971 darbesi sonrasında sıkıyönetim sayesinde bu eylemlerin önlenmesi çalışma hayatında bir sükûnet sağladı.

Türkiye’de işveren sendikacılığı 1960’lı yıllarda Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu’nun (TİSK) öncülüğünde gelişti.

20.2.1947 gün ve 5018 sayılı İşçi ve İşveren Sendikaları ve Sendika Birlikleri Hakkında Kanun 26.2.1947 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdi.

15 Ekim 1961 tarihinde İstanbul İşveren Sendikaları Birliği’nin kurulması ve bu örgütün 1962 yılı Aralık ayında yaptığı genel kurulda Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu’na (TİSK) dönüşmesine kadar, Türkiye’de işçi-işveren ilişkilerinde işverenlerin görüş ve taleplerini formüle eden ve ilgililere ileten örgüt, Türkiye Odalar Birliği (TOBB) idi.

Kurtuluş Savaşı sırasında Türkiye’deki sermayedarların büyük bölümü İstanbul ve İzmir’de faaliyet gösteriyordu. Bu sermayedarların hemen hemen tamamı yabancı şirketlerin temsilciliğini sürdürüyordu veya yabancı şirketlerle çeşitli biçimlerde çıkar birliği içindeydi.

Günümüzde birçok işveren, üst düzey çalışanlarının müşteri bilgilerini kullanmasını engellemek adına rekabet etmeme sözleşmesi imzalattırıyor. Rekabet yasağı, çalışanın geleceğini sınırsız ve hakkaniyete aykırı şekilde tehlikeye düşürmemeli.

1919-1922 döneminde çok büyük oranda Avrupa sermayedarlarından, Levantenlerden, Rum-Ermeni-Yahudi sermayedarlarından oluşan Osmanlı sermayedar sınıfı, 1908-1918 dönemindeki kayıplarını bir ölçüde telafi ederek varlığını güçlendirdi.

Türkiye tarihinde işverenlerin en önemli örgütlenmelerinden biri, Fethullahçı casusluk ve terör örgütünün işveren dernekleri ve bunların üst örgütü olan Türkiye İşadamları ve Sanayiciler Konfederasyonu TUSKON idi.

Performans düşüklüğü gerekçesiyle işten çıkarmada fesih uygulanmadan önce savunma alma zorunluluğu var. İşverenin kendisini makul neden olmadan işten çıkardığını düşünen çalışan önce arabulucuya başvurmalı, anlaşamazsa işe iade davası açmalı.

Türkiye’de işveren sendikalarının yanı sıra çok sayıda işveren derneği ve vakfı bulunmaktadır. Bunların TÜSİAD, MÜSİAD, TUSKON gibi bazıları kamuoyu tarafından bilinmekle birlikte, diğer işveren dernekleri ve vakıfları da son derece önemlidir.