İşsizliğe, yoksulluğa, gelirde adaletsizliğe, vergide adaletsizliğe, yargıda adaletsizliğe, sendikasızlaştırmaya karşı tüm üyelerimizle birlikte taleplerimizi haykırmak için 1 Mayıs’ta alanlardayız!

Bir seçime yaklaşılıp yaklaşılmadığını, en azından hazırlık yapılıp yapılmadığını anlamak için faizin mi, yoksa döviz kurunun ve enflasyonun mu yükselmesine göz yumulacağına ya da tersinden söylersek düşük tutulmak isteneceğine bakmak gerekir.

Mart ayı işgücü verilerine göre gerçek işsizlik 12 milyon kişiye dayanarak rekor seviyeyi zorladı. Çalışabilecek her 3 kişiden 1’i işsiz, 5,3 milyon kişi iş bulmaktan umudunu kaybetmiş durumda.

1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü’ne kısa süre kala milyonlarca işçi 22 bin lirayla yaşam mücadelesi verirken patronlar, iktidardan geçinmeye devam ediyor.

Dört kişilik bir ailenin açlık sınırı 26 bin 179 liraya, yoksulluk sınırı ise 79 bin 413 liraya yükseldi.

Toplu iş sözleşmelerinin önemli kazanımlarından biri, alınan istirahatler nedeniyle meydana gelebilecek gelir kayıplarının işveren tarafından karşılanmasıdır.

Bugün 28 Nisan. Türkiye’de İş Cinayetlerinde Hayatını Kaybedenleri Anma ve Yas Günü olarak anılan bugün, ülkede yalnızca yası değil, mücadeleyi de hatırlatıyor. Ülkenin iş cinayetleri karnesi ise hiç olmadığı kadar kötü.

19 Mart’ta İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu ve İBB bürokratlarına yönelik yapılan operasyonlar, Türkiye ekonomisini de doğrudan etkiledi.

Nisan enflasyonuna ilişkin tahminim soruluyordu, ben de biraz zaman geçmesi ve durumun biraz daha netleşmesi gerektiğini söylüyordum. Ayın üçte ikisini geride bıraktık ve ne olabileceği üç aşağı beş yukarı ortaya çıkar gibi oldu.

Türkiye’de işçi-işveren ilişkileri 1967-1968 yıllarında gerginleşti. Birçok işyerinde grev ve yasadışı grev yapıldı. İşçilerin çeşitli protesto biçimleri yaygınlaştı.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Işıkhan, uluslararası sendikal alanda Türkiye’ye yönelik kara propaganda yürütüldüğünü iddia etti. Oysa kara propaganda yok, gerçeğin kendisi kapkara! Türkiye sendikal haklarda 142 ülke içinde 134’üncü sırada!

Merkez Bankası’nın yüzde 46’ya çektiği faiz, daha pahalı krediler, yüksek maliyetler ve sıkıntıya düşen işletmeler anlamına geliyor.