Rusya Federasyonu, işgücüne katılım oranının yüzde 61,9 olduğu ve ücretlilerin sayısının 65,2 milyona ulaştığı bir ülkedir.

İsveç’te gelir getirici bir işte istihdam edilenlerin yüzde 90,3’ü ücretlidir. Sendikalaşma oranı ise yüzde 65,2 düzeyindedir.

Türkiye 1932 yılından beri Uluslararası Çalışma Örgütü’nün üyesidir ve onayladığı UÇÖ (ILO) Sözleşmelerini ve bu Sözleşmeleri tamamlayan ILO yetkili organ kararlarını uygulamakla yükümlüdür.

Asgari ücretin vergi dışı bırakılmasına ilişkin esaslar belirlenirken, yönetim ve denetim kurulu üyelerine ödenen huzur hakkı, bilirkişilere, resmi arabuluculara, eksperlere, spor hakemlerine, sporculara yapılan ödemeler de istisnadan yararlanacak.

Sendikalar, üyelerinin ortak ekonomik ve sosyal hak ve menfaatlerini korumak ve geliştirmek üzere kurulan sınıfsal örgütlerdir.

Türk-İş Genel Başkanı Ergün Atalay, Meclis’teki vekillerin dörtte üçünün işveren olduğuna dikkat çekti. Atalay, ‘İşçi çalıştırıyorsunuz, onları örgütleyin’ dedi.

Türkiye’de özellikle ekonomik kriz dönemlerinde en çok tartışılan konulardan biri, işçilerin iş güvencesi konusunda yürürlükteki mevzuatta yer alan düzenlemelerdir.

Anayasamızın 166.maddesine 7.5.2010 gün ve 5982 sayılı Kanunla (M.23), Ekonomik ve Sosyal Konsey’e ilişkin şu düzenleme eklendi: “Ekonomik ve sosyal politikaların oluşturulmasında Cumhurbaşkanına istişarî nitelikte görüş bildirmek amacıyla Ekonomik ve Sosyal Konsey kurulur. Ekonomik ve Sosyal Konseyin kuruluş ve işleyişi kanunla düzenlenir.”

Türkiye’de yeterince incelenmeyen konulardan biri, serbest bölgelerdeki işçilerin sorunlarıdır.

Türkiye’de sendika üyelerinin sayısına ilişkin verilerin özellikleri bilinmeden, ülkemizde sendikacılık hareketinin gücünü ve etkinliğini değerlendirebilmek ve sendikalaşma oranını belirleyebilmek mümkün değildir.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın işçi sendikalarından gelen talep üzerine bir reform çalışması hazırlığı içinde olduğu öğrenildi. Bakanlığın, yetki uyuşmazlığı, hakem kurulu gibi konularda taraflarla görüşecek bir düzenleme gideceği belirtiliyor.

Türkiye’de işçi sınıfının gelişmeler karşısındaki tepkilerinin anlaşılabilmesi için, 1963 öncesinde işyeri yönetmeliklerini, 1963’ten günümüze de toplu iş sözleşmelerini de incelemek gerekir.