Sadece Türkiye´de değil tüm dünyada genç işçiler; neo-liberal politikaların mağduru. Düşük ücret, ağır çalışma koşullan, esnek çalışma ve kazanılmış hakların gaspedilmesi; sermayedarların uluslararası politikası.

Dünya çapında tekstil işçilerinin yaşam koşullarının iyileşmesi için çalışmalar yapan Temiz Kıyafetler Kampanyası (Clean clothes Campaign) raporu hükümet ve işverenin tekstil çalışanlarını el ele nasıl sömürdüğünü ortaya çıkarırken bu tablonun nasıl değişebileceğine dair de tavsiyeler veriyor. İşte 79 sayfalık rapordan satırbaşları…

Birleşmiş Milletler insani Gelişmişlik indeksine göre Türkiye, insani gelişmişlik açısından 187 ülke içerisinde 90. sırada yer alıyor. Ülkemiz son günlerde patlayan yolsuzluk skandalı ile sarsılırken, AKP iktidarı dünyanın en büyük ekonomileri arasında olduğumuzu iddia ederek kurduğu yağma ve talan düzeni ile övünmekten geri kalmıyor.İran, Rusya, Sırbistan ve Suudi Arabistan´dan insani gelişmişlik anlamında geri olduğumuz gerçeği gözden kaçırılıyor.

Sömürüde dünya zirvesi OECD Yaşam Kalitesi Endeksi´nde Türkiye, çalışanlarına nefes aldırmayarak açık arayla sömürünün zirvesine oturdu. Çalışanların yüzde 46´sının mesaisi haftada 50 saati aşıyor

Türkiye’nin en büyük, cirosunu en çok artıran ve en çok kâr eden şirketlerine yine Hükümet damgasını vurdu. En büyük ve en çok kâr eden şirketlerde, Hükümetin özelleştirdiği kurumlar ilk sıralara yerleşirken, kent rantı ve enerji politikalarından yine büyük şirketler nemalandı.

Hükümetin ´devrim niteliğinde değişim´ diye sunduğu reform paketinden, çalışma yaşamında güvencesizliği artıracak esnek çalışma modelleri çıktı

İşsizlik oran ise yüzde 26. Yani, her dört işsizden biri genç. Yüksek okul mezunu işsizlerin çoğunluğunu da kadınlar oluşturuyor. Bu çok önemli sorunun çözümü için siyasi partilere, sendikalara büyük görevler düşüyor. İşsizlerin örgütlenmesi de, ayrı bir konu…

Sendikacıların ve kimi işçi önderlerinin karamsarlığı aşağıdaki tablo yüzünden.

Orhan Kurmuş´un yazı dizisi, 24 Ocak kararlarının yürürlüğe girişi ve sonrasıyla devam ediyor. İşçi sınıfının ve sendikal mücadelenin, emek düşmanı serbest piyasacılığa yanıtı…

Önümüzdeki aylarda yoğun bir biçimde tartışacağımız konulardan biri, işçi kiralayan özel istihdam bürolarıdır. Bu bürolara işçi simsarı (komisyoncusu) da denebilir.

Hanehalkı işgücü anketlerinde yaşı 15´in üstündeki kadınlara soruyorlar: Çalışmıyorsan, iş de aramıyorsan, ne yapıyorsun?

ILO, 215 milyon çocuğun hiçbir sosyal güvenceleri olmadan çalışıyor.