Türkiye ekonomisinde yaşanan 1991 krizinden sonra işten çıkarmalar artınca, işçilerin ve işçi sendikalarının kanunla iş güvencesinin sağlanması talepleri arttı.

TÜRK-İŞ, DİSK, TESK, TOBB ve TİSK’in oluşturduğu Beşli Girişim veya Sivil İnisiyatif, Erbakan Hükümeti’nin görevden ayrılmasının ardından, 1998 yılı boyunca faaliyetlerini yavaşlattı ve 4 Aralık 1998 tarihindeki ortak açıklamanın ardından önemli bir girişimde bulunmadı.

6 Kasım 1983 tarihinde yapılan milletvekili genel seçimleriyle 12 Eylül 1980 Darbesi hukuken sona erdi. Seçimlerde en fazla oyu alan Anavatan Partisi iktidara geldi.

12 Eylül 1980 Darbesi’nden 1983 yılı sonuna kadarki yıllar, Türkiye’nin toplumsal ve siyasal tarihi açısından büyük hak ihlalleriyle dolu kara sayfalardır.

Devletin kurumlarının çocuk işçi ölüm sayılarını düşük gösterme tutumuna dikkat çekilen İSİG Meclisinin Çocuk İş Cinayetleri Raporu’nda son 10 yılda en az 671 çocuğun hayatını kaybettiği tespitine yer verildi.

Türkiye’de 1975-1980 ve özellikle 1978-1980 döneminde artan ekonomik sorunlar, siyasi kargaşa ve siyasi cinayetler ortamında Türk Silahlı Kuvvetleri’nin bir darbeye doğru gitmekte olduğu tahmin edilebiliyordu.

Türkiye’de işçi sendikacılığının gelişmesi işverenlerin örgütlenmesini de geliştirdi. Özellikle 1974 yılından itibaren işçi eylemleri arttı.

Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu (TİSK) 1968-1970 dönemindeki işçi eylemlerinden büyük ölçüde rahatsız oldu. 12 Mart 1971 darbesi sonrasında sıkıyönetim sayesinde bu eylemlerin önlenmesi çalışma hayatında bir sükûnet sağladı.

Türkiye’de işveren sendikacılığı 1960’lı yıllarda Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu’nun (TİSK) öncülüğünde gelişti.

15 Ekim 1961 tarihinde İstanbul İşveren Sendikaları Birliği’nin kurulması ve bu örgütün 1962 yılı Aralık ayında yaptığı genel kurulda Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu’na (TİSK) dönüşmesine kadar, Türkiye’de işçi-işveren ilişkilerinde işverenlerin görüş ve taleplerini formüle eden ve ilgililere ileten örgüt, Türkiye Odalar Birliği (TOBB) idi.

Ülkedeki milyonlarca çocuk, Dünya Çocuk Hakları Günü’ne yoksullukla, çocuk işçiliğiyle ve eğitimdeki kopuşla birlikte giriyor.

Artan enflasyon karşısında maaşlar erimeye devam ediyor. Açlık ve yoksulluk sınırı her geçen gün tırmanırken, gözler aralık ayında başlayacak asgari ücret görüşmelerine çevrildi.