TEKEL işçileri herkese gerçek yerini hatırlatıyor, safını seçtiriyor, suret-i haktan görünen aslına rücu ediyor böylece, dönüyor, “demokrasi” yerli yerine oturuyor, “AB reformları için ölürüz” diyen, sosyal haklar, çalışma hayatı denilince bir kere daha dönüyor.

Hükümetin ay sonuna kadar bitmemesi halinde saldıracağını açıkladığı TEKEL direnişine, işçilerin ve emekçi halkın desteği her geçen gün artıyor.

TEKEL işçilerine bakıp; sınıfın var olduğunu ve sınıf gerçeğinin Kürt-Türk, başörtülü-başörtüsüz, kadın-erkek ayrımlarının da üstünde durduğunu görmeye dayanamıyorlar

Türk-İş Genel Sekreteri ve Tek Gıda-İş Genel Başkanı Mustafa Türkel, TEKEL işçilerinin direnişi karşısında, Bizi millet seçti. Ben yetim hakkı yedirtmem diyen Başbakan Erdoğan´ın eczacıya, hekime, işçiye, bakkala vBizi millet seçti onlar millet değil´ dediğini hatırlatarak soruyor: Peki bu milletin tarifini bir yapar mısınız? Kim bu millet

Kendimizden çok çocuklarımız ve eşlerimizin hakkı için savaşıyoruz
Tekel işçileri, İstanbul’un kültür başkenti oluşunu göbek atarak kutlayanlara inat, Türkiye’nin başkentinin göbeğinde her türlü sömürüye karşı direnişin simgesi haline gelen eylemini sürdürüyor

İşçi hareketinde yeni bir döneme doğru gidiliyor
‘İşçiler ve memurlar, hiçbir zaman iktidarlara mahkum edilemez’ anlayışı bugün artık ağırlık kazanmıştır. Tekel işçilerinin eylemi bunu göstermektedir

Ankara soğuk. Ankara ayaz. Ama Ankara´yı ısıtan birileri var. TEKEL işçileri… Yüzbinlerle buluştular, özlük hakları için günlerdir direnişteler. Onlar kendileri için değil sadece, Türkiye işçi sınıfı için direniyorlar.

TEKEL işçilerinin açlık grevinde, 39 günlük direnişin en kritik olması gereken kavşağına girildiğini bildiren haberler birbirini izliyor.

Bir aydır Ankara’da soğuğa, polis copuna, biber gazına, Sayın Büyük’ün zehir gibi açıklamalarına direnen TEKEL işçileri; üç gün boyunca sadece su içecek, eğer hâlâ haklarını alamazlarsa da ölüm orucuna başlayacaklar…..

Toplumsal muhalefetin gözü kulağı TEKEL işçilerinin direnişinde. Nasıl olmasın ki? Halkın akla karayı seçmekte zorlandığı iktidar kavgalarının, antidemokratik açılımların ortasında, neyin ne olduğunu gözler önüne seren bir ışık oldu bu direniş.

Ankara’nın ayazında geceyi sokakta taburelerin üzerinde geçirmiş binlerce kadın-erkek işçinin arasındayım. Farklı kültürlerin anlamı kalmamış ekmek kavgasında. Ayaza yenik düşmemek için kol kola yürüyorlar. Büyük madenci direnişinin kokusunu, havasını alıyorum. Özalizmi kıran dönemeç taşları… Erdoğanizm için de bir dönemeç, kırılma noktası mı?

TEKEL işçilerinin direnişi bir ayı doldurdu. İşçiler bir süre önce yaptıkları referandumla yüzde 99’u geçen bir oranda “mücadeleye devam” dedi. Bu direniş, sadece hak kaybına uğrayan TEKEL işçileri açısından değil aynı zamanda belli bir durgunluğa giren emek mücadelesi için de bir umut oldu.