Türkiye’de günümüzde işçi statüsünde istihdam edilen ücretlilerin sayısı 16 milyonun üzerindeyken, sendikalı işçi sayısının 1 milyon dolaylarında kalmasının birkaç nedeni vardır.

Televizyon haberlerinde pazardaki insanlar, haklı olarak, pahalılıktan yakınıyor. Ancak gerçekte yakındıkları, satınalma güçlerinin düşmesi.

Tekgıda-İş ve Petrol-İş’in katkılarıyla Aydınlık gazetesi ve Ulusal Kanal’ın düzenlediği Emek Kurultayı önceki gün İstanbul’da toplandı.

Asgari ücret 25 Aralık 2018 günü brüt 2558 lira olarak belirlendi. Bu miktarın neti, asgari geçim indirimi dahil, 2020 lira. Diğer bir deyişle, yüzde 26’lık bir artış yapıldı.

Kurdaki yükselişle birlikte enflasyondaki tırmanış, satınalma gücünü düşürünce, sağlıklı beslenebilme imkanı giderek imkansızlaştı, devletin sosyal yardımlarıyla ayakta duran vatandaş sayısı da 22 milyonu aştı.

İsteklerimiz var. Ancak bu isteklerimizin haklı olup olmadığı konusunda nesnel ölçütler (kıstaslar) yok. Nerede durduğunuza bağlı.

Tüketicilerin harcama eğilimleri de bir sonraki büyüme verilerinin öngörülmesinde oldukça önem taşıyor.

TMMOB´a bağlı Makina Mühendisleri Odası (MMO) tarafından hazırlanan raporda ekonomide krizin derinleştiği alınan önlemlerin ise yetersiz olduğu vurgulandı.

Ekonomik kriz derinleştikçe insanlar çözüm arıyor. 1987-1988 yıllarında işçilerin ve memurların satınalma gücü dibe vurduğunda, insanların başvurduğu yöntemlerden bazı örnekleri, gazetelere yansıdığı biçimde hatırlatıyorum.

Türkiye’de giderek hızlanarak derinleşen bir ekonomik kriz yaşanıyor. Bu ekonomik kriz, Türkiye tarihinin en büyük ekonomik krizi olacağa benzemektedir.

Tüketici Fiyatları Endeksi (TÜFE) 2018 Eylül sonu itibarıyla yılda 24.52 oranında arttı. Aynı dönemde Üretici Fiyatları Endeksindeki artış ise yüzde 46.15.

Ekonomik büyüme ve kalkınma, üretimin artırılması iyidir. Ancak bu süreçte dikkat edilmesi gereken bazı noktalar var.