Dolar ve avro şahlandı. Dolar 30,40’ı buldu. 17 bin liraya çıkarılan asgari ücret cebe girmeden 12 günde 12 dolar eridi.

Her yıla bir atılımla başlanıyor; her yıl belli eşikler aşılıyor, ekonomide, teknolojide büyük başarılara imza atılıyor, demokratikleşmede sürekli mesafe alınıyor.

Türkiye’nin ‘üçüncü nesil bir kriz’ yaşadığını söyleyen Prof. Dr. Yeldan, “Durgun, düşük ücretli, düşük yatırım performanslı, vasıfsızlaştırılmış bir ülke olmanın krizini yaşıyoruz” dedi.

Küçülme mi? Biz büyümekten söz ederken şu “küçülme” lâfı da nereden çıktı?

Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı (TEPAV), ulusal katma değerin bölüşümünde yaşanan bozulmaya işaret ederek, asgari ücrette reel artış için alan bulunduğuna işaret etti.

Prof. Dr. Binhan Elif Yılmaz, büyümenin yavaşladığı, sıkı para politikasının firmalar üzerinde etkilerinin görüldüğü bir ortamda, çalışma barışını sağlayacak bir ücret artış oranı belirlemenin güçlüğüne dikkat çekti.

Son yıllarda TÜİK’in enflasyon, işsizlik, kira artışı gibi pek çok başlıkta açıkladığı istatistik göstergelerin gerçeği yansıtıp yansıtmadığı sık sık tartışılıyor.

Şimşek–Erkan ekibi iyice sıkılaştırılan para politikalarıyla ekonomiyi dondurarak amaçlarına yaklaşabilir. Sade vatandaşların alım güçlerinin düşmesi, yoksulluğun derinleşmesi, işsizlik onları fazla ilgilendirmez.

Gözler yeni asgari ücret görüşmelerindeyken özel sektörde beyaz yakalının ücret dengesi enflasyon nedeniyle sarsılıyor.

Bu “ama…” çok önemli zira beklenen enflasyon konusunda kafalar karışık… Zira herkes cebinde kendi TÜİK’ini taşıyor ve farklı enflasyon beklentileri var.

Kış aylarına girerken havaların ne kadar soğuyacağını henüz bilmesek de, tüm belirtiler ekonomik aktivitede belirgin bir soğumanın başladığı yönünde. Emeğiyle geçinen halk kesimlerini zor bir kış bekliyor.

Artan enflasyon karşısında maaşlar erimeye devam ediyor. Açlık ve yoksulluk sınırı her geçen gün tırmanırken, gözler aralık ayında başlayacak asgari ücret görüşmelerine çevrildi.