12 Eylül 1980 darbesinin ardından, Milli Güvenlik Konseyi’nin 12.9.1980 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 7 numaralı bildirisiyle siyasi parti faaliyetleri yasaklandı: “Siyasi parti faaliyetleri yasaklanmıştır. Parti bina ve tesisleri sıkıyönetim ve garnizon komutanlıklarınca emniyet ve kontrol altına alınacaktır.”

Türkiye’de dış tahrik ve yönlendirmelerle siyasi cinayetlerin yoğunlaştığı ve iktidarda CHP’nin bulunduğu 1979 yılında, 16-22 Nisan günleri Türk-İş’in 11. Genel Kurulu toplandı. Genel kurulda tartışılan konuların başında, Türk-İş’in siyasi partilerle ilişkileri ve bir parti kurması konusu yer alıyordu.

Türk-İş tarihine ilişkin araştırma, tez ve kitaplarda hiç ele alınmamış bir girişim, Türk-İş’in 16-22 Nisan 1979 günleri toplanan 11. Genel Kurulu öncesinde sol eğilimli sendikacıların oluşturduğu TÜRK-İŞ DEMOKRATİK İŞÇİ HAREKETİ’dir.

Türk-İş, 1977 seçimleri öncesinde siyasi partilerle ilişkiler konusunda bir karar alabilmek amacıyla çalışmalarını yoğunlaştırdı. Konu, Türk-İş Yönetim Kurulu’nun 21-23 Temmuz 1976 günleri olağanüstü olarak yapılacak toplantısının gündemine alındı. Bu toplantıya iki rapor sunuldu.

TEKGIDA-İŞ SENDİKA AKADEMİSİ Türk-İş’in 10. Genel Kurulu 12-18 Nisan 1976 günleri, Genel-İş Sendikası’nın 3 Ağustos 1975 tarihinde Türk-İş’ten ayrılmasından kısa bir süre sonra, toplandı. Genel kurulda Türk-İş’in siyasi partilerle ilişkileri konusunda ayrıntılı tartışmalar yapıldı ve Türk-İş Ana Tüzüğü’nde partilerüstü politika konusundaki tavır yeniden düzenlendi. Türk-İş’in 12-18 Nisan 1976 günleri toplanan 10. Genel Kurulu da partilerüstü […]

TEKGIDA-İŞ SENDİKA AKADEMİSİ Cumhuriyet Halk Partisi’nin Türk-İş içinde etkisini artırma çabalarının başını çeken, 4’ler Raporu ve 12’ler Raporu’nun ve ardından Sosyal Demokrat Sendikacılar Konseyi’nin önderi konumundaki kişi, Abdullah Baştürk idi. Abdullah Baştürk, Genel-İş Sendikası’nın genel başkanlığının yanı sıra, TBMM’de, 1969-1973 döneminde CHP listesinden Yozgat milletvekili ve 1973-1977 döneminde CHP listesinden İstanbul milletvekili olarak görev yaptı. […]

1971-1980 döneminde Türk-İş’in siyasi partilerle ilişkileri konusunda çok kapsamlı ve geniş katılımlı toplantı ve tartışmalar yapıldı.

Türk-İş içinde 1971-1976 döneminde CHP’li sendikacıların “sosyal demokrat sendikacılar” adı altında bir iktidar kavgası yaşandı.

Türk-İş’e bağlı 12 sendika ve federasyonun yöneticileri, 1971 yılı Ocak ayında hazırlanan ve Türk-İş’e sunulan 4’ler Raporu’ndan sonra, 1971 yılı Temmuz ayında Sosyal Demokrat Düzen, İlkeler, Amaçlar, Yöntem başlıklı yeni bir rapor hazırladılar. Bu rapor önce kamuoyuna açıklandı, ardından 9 Temmuz 1971 günü Türk-İş Yönetim Kurulu toplantısına sunuldu.

Türk-İş’te siyasi partilerle ilişki ve partiler üstü politika konusundaki tartışmalar, kendilerini “sosyal demokrat” olarak nitelendiren bazı sendikacıların 1971 yılı Ocak ve Temmuz aylarında iki ayrı rapor hazırlamaları, bunları Türk-İş’e iletmeleri ve kamuoyuna açıklamalarına yol açtı.

Türk-İş içinde siyasi partilerle ilişkiler konusu 1970 yılında çok farklı toplumsal koşullarda gündeme geldi.

Türk-İş tarihinin önemli belgelerinden biri, örgütün 1968 yılında toplanan 7. Genel Kurulu’nda kabul edilen 23 ilke ve 1970 yılında toplanan 8. Genel Kurulu’nda buna eklenen 24. ilkedir.