AKP bölünme ortamını fırsat bildi, bölünmenin değirmenine su taşıyor… Kıdem tazminatının kaldırılması ise, bölünmeye karşı duran işveren örgütlerinin AKP’nin arkasına geçmesini sağladı.

Coca Cola işçisi yıllar sonra ayrıldığı evine, TekGıda-İş Sendikasına geri döndü.

Hükümet ve Türk-İş anlaştı. Ayrıca düşük ücretlilere 100-150 TL arasında iyileştirme geliyor.

En kötüler liginde Avrupa birincisi, dünya üçüncüsüyüz İş kazaları kader değildir! Çalışanlar açısından 2 temel risk söz konusu: İş kazası ve meslek hastalığı… Konuyu İş Sağlığı Güvenliği Eğitmeni Dr. Mahmut Yaman, Aydınlık´a değerlendirdi.

Tarih kendini tekrarlamaz. Ancak yine de tarihteki bazı olaylardan dersler çıkarmakta yarar var. Galiba insanın yaşı ilerleyince böyle düşünme eğilimi de güçleniyor.
1 Temmuz 2011 günü Türk-İş’e bağlı 10 sendikanın temsilcileri Türk-İş’in politikalarını eleştiren ve alternatifler geliştirmeye çalışan bir metin yayımladı.
11 Temmuz 2011 günlü Cumhuriyet’te Engin Ünsal’ın, “Yeni Bir İşçi Konfederasyonu mu?” başlıklı bir yazısı çıktı.
Bu konunun bir de geçmişi var.

Dört yıl (2007’yi baz alırsak), toplam 12 trilyon doları bulan kurtarma paketleri… Hâlâ uluslararası gazetelerin yorumcularında, yukarıda aktardığım türden saptamalara rastlıyoruz. Bu kriz bir türlü bitmiyor!

Ekonomistler gidişattan umutlu değil.
Birleştikleri nokta: Batı Sermayesi Bir Bedel Ödemeden Kriz Çözülmez.

16.07.2011 tarihinde yapılan Kongrede Divan başkanlığına Mecit AMAÇ, Başkan yardımcıklarına Ziya AKSOY,Behzat NUHOĞLU,Divan üyeliklerine ise Hüseyin ÇİFTÇİ ve İsmail RAKICI seçildi.

17.07.2011 Tarihinde yapılan kongrede Divan Başkanlığına Mecit AMAÇ,Başkan yardımcılığına Recep Ali ÇELİK,Divan Üyeliğine ise Ali ÖNER seçildiler.

AKP tarafından kurulan 61. hükümetin programını Tayip Erdoğan şu sözlerle tanıttı: Yapaklarımız yapacaklarımızın teminatıdır. Vay işçinin haline! Hangisini sayalım, özelleştirmeleri mi; 4C´yi mi; taşeronlaşmayı mı, esnek çalışma adıyla köleleştirmeyi mi; sendikalı olan işçinin işten atılmasını mı; iş kazaları sonucu ölümleri mi, yerin alandan çıkarılamayan işçi cenazelerini mi; imzalanmayan toplu sözleşmeleri mi, Çaykur´u mu, Tekel´i mi, işçinin üzerindeki vergi yükünü mü; sosyal güvencesizleştirmeyi mi, yandaş olmayınca yok edilmek için uğraşılan sendikaları mı?

Kıdem tazminatını ortadan kaldırmak işverenlerin 45 yılı bulan öncelikli hedeflerinden. Ancak işçiler, bir tek bu hakkı korumaya yönelik çok güçlü bir direniş refleksi ile yıllardır yasa değişikliklerine karşı durabildiler. – ŞÜKRAN SONER

Kıdem tazminatı konusu, son yıllarda patronlarla işçiler, hükümetle sendikalar arasındaki en çok gündeme gelen ve üstünde anlaşılamayan konulardan birincisidir. İ. Sabri Durmaz