BiLGi TOPLUMUNA DOGRU / ÖZLEM YÜZAK

TEKEL işçileri üniversite öğrencileriyle buluştu DOKUZ Eylül Üniversitesi öğrencileri, düzenledikleri etkinlikte TEKEL işçileriyle buluştu.

Bazı metinler vardır, gözümüzün önündedir ancak önemi fark edilmez. Aşağıda, zaman zaman geri döneceğimiz, biraz uzunca alıntısı yapacağımız Engels’in “Ekonomi Politiğin Bir Eleştiri Denemesi”[1] adlı kısa makalesi böyle bir yazıdır. En azından ülkemizde Marx’ın 1844 El Yazmalarının sonunda yer aldığı için belki de, 1844 El Yazmalarının kendi önemi içinde gözden ırak konumdadır:

BAŞBAKAN Tayyip Erdoğan, yaşanan işsizlik sorunu için ‘sanal’ tanımlaması yapmış. Böyle tanımlama yapınca da ister istemez hükümetin işsizlikle mücadele için bulduğu formüller de, sanal işsizliğe göre olmuş…

Başbakan Erdoğan sanatçılarla açılım kahvaltılarına devam ederken, yarın halkın sanatçıları TEKEL işçileri ile simitlerini paylaşıyor. Maltepe´de düzenlenecek kahvaltıya çok sayıda aydın ve sanatçı katılacak.

TEKEL direnişi, sınıf hareketini gündemleştirdi, uyuyan devi uyandırdı. İşçi sınıfının birkaç binlik bölüğünün bile kararlı olduğunda, sınıf gibi hareket ettiğinde nelere kadir olduğunu gösterdi.

1-4 TEMMUZ 2010 TARİHLERİNDE DÜNYA SİYASETİNİN GÖZÜ, KULAĞI VE TEMSİLCİLERİ İSTANBUL´DA OLACAK. ÇÜNKÜ AVRUPA´NIN BÜTÜN MUHALİFLERİ İSTANBUL´DA 6. AVRUPA SOSYAL FORUMU´NDA BULUŞACAKLAR.

İSTANBUL: AVRUPA MUHALEFET BAŞKENTİ

TUZLA´da tersane, deri, tekstil, inşaat ve metal işkollarında çalışan işçilerle işsiz gençler ve öğrenciler, TEKEL işçilerinin direnişini, hükümetin ve sermayenin saldırılarını, önümüzdeki dönem bunlara karşı neler yapılması gerektiğini tartıştı.

ANKARA´ya giderken engellemelerle karşılaştılar. Dayak yediler, biber gazı ve coptan nasiplerini aldılar. Ama geri adım atmadılar 78 gün boyunca Ankara´nın göbeğine çadır kurdular. Önemli bir kesim biter diye beklerken onlar her geçen gün direnişlerini büyüttüler binlerce, on binlerce işçiye umut ve pusula oldular.

TEKEL işçileri, mücadelelerini bıraktıkları yerden sürdürüyor.

ÖZEL sektörde tütün fabrikalarında çalışan mevsimlik işçiler sendikalı olmalarına rağmen geleceğe güvenle bakamıyor.