Kahire´nin Tahrir Meydanı, Ankara´nın Sakarya Meydanı´nın geçen yıl bu zamanlardaki haline giderek daha fazla benzemeye başladı.

Gençlerin geleceği torba yasada

Uluslararası Gazeteciler Federasyonu (FIJ) ile Avrupa Gazeteciler Federasyonu (EFJ) temsilcilerinden oluşan bir heyet 2002 yılında Türkiye´yi ziyaret ederek, geniş bir kesimle yaptığı görüşmelerden sonra kapsamlı bir rapor yayımladı.

Ankara´da Sakarya Caddesi; Cadde´de Türkiye´nin dört bir yanından gelen TEKEL işçilerinin oluşturduğu ve 78 gün sürdürülen kararlı direniş; bu kez işçilerden kopan değil, onlarla bütünleşen sendika yöneticileri; işçilerle eşsiz bir dayanışma gösteren Sakarya esnafı ve Ankara Halkı; hal-hatır sormaya, biz de yanınızdayız demeye gelen ünlü-ünsüz birçok insan.

Mücadele için sendika, mücadeleci sendika için yine mücadele!.. TÜİK´ten ardı ardına gelen açıklamalar Türkiye´de emekçi sınıfın derin bir uçurumun kenarında olduğunu bir kez daha göstermiştir.

TEKEL işçileri, 78 günlük başarılı eylemlerinin ardın dan çadırlarını sökerek Ankara´daki eylemlerine ara verdiler. TEKEL işçileri, eylemlerinin bölgelerde değişik biçimlerde devam edeceğini, 1 Nisan´da Ankara´da olacakların da kararlı bir tutumla dile getirdiler.

Bugüne kadar yaşadığı ve yaşadıklarından öğrendiği kadarıyla pek çok yönden emekçi özelliği kazanmış olan (kendisini aynı sınıfın üyesi olan bir emekçi olarak gören) işçiler, içinde bulundukları koşulları sorgulamaya başladıklarında ve bu durumu bilince çıkarttıkları ölçüde, sınıf içi bölünme ve rekabeti aşarak etkin ve başarılı mücadele örnekleri yaratabilirler.

TEKEL işçisi 74 gündür, kar kış demeden sürdürdüğü direnişle ekmeğine sahip çıkıyor. Aslında direnişle savunulan sadece TEKEL işçisinin ekmeği değil, Türkiye´deki tüm emekçilerin ekmeğidir.

Emekçilerin sınıf çıkarlarının sermayenin çıkarları ile çakışmadığı, aksine; temelden çatıştığı gün gibi ortada olmasına rağmen, bu durumun emekçiler tarafından algılanması, dışarıdan görüldüğü kadar kolay ve basit değildir.

Kapatıldığımız sanal tuzakları yıkma vaktidir!.. Aklımıza, zekâmıza düpedüz hakaret eden, toplumun öncelik listesinde son sıralarda yer almaya bile değmeyecek düzmece tartışmaları buruşturup tarihin çöplüğüne atma vaktidir!..

Muhafazakar partilerin iktidar olduğu –ki buna Almanya ve İngiltere’deki Thatcher ve Kohl dönemi de dahil edilebilir ve artık Türkiye’de de AKP dönemi- zaman dilimleri işçi haklarının en çok gerilediği, sermayenin saldırılarının yoğunlaştığı, emeğin vasıfsızlaştırıldığı ve bunun dolaysız sonucu olarak emek gücünün değerinin düştüğü anlardır.

“Biz açlığa yatmak üzereyiz, yine görmezlerse bizi ölüme yatacağız. Yazın bunu…” diyor Samsunlu TEKEL işçileri… “Bizim iş, ekmek ve onur mücadelemize ‘bunlar ideolojik’ diyenler, önce işletmelerimizi sonra bizi nasıl ideolojik olarak sattılarsa 14 Ocak’tan sonra da işçinin ideolojisini görecekler!