Türkiye’de yeterince incelenmeyen konulardan biri, serbest bölgelerdeki işçilerin sorunlarıdır.

Türkiye tarihinde genellikle dışa göç verildi. 1909 yılında azınlıkların askere alınma kararı sonrasında yüzbinlerce Ermeni ve Rum, öncelikli olarak ABD’ye göç etti.

Günümüzde Türkiye’de toplumsal ve siyasal gelişmelerde belirleyici rol oynayacak güçlerden biri, işçi sınıfıdır. İşçi sınıfının güvenini kazanamayan ve desteğini alamayan hiçbir siyasal hareket, politik gelişmeleri etkileyemez.

Açıklanan YEP´te sanayi sektörünün adı hiç yok. Gerçekte ise Türkiye´nin petrol kaynakları yok.

2020 ikinci çeyrekte (Nisan-Mayıs-Haziran ) GSYH yüzde 9,9 oranında daraldı. Pandemi nedeni ile ikinci çeyrekte, bazı ülkeler hariç, bütün dünyada eksi büyüme yaşandı.

Karaman’da gıda sektöründe ve özellikle bisküvi üretiminde çok sayıda fabrika var. Ancak bu işyerlerinde çalışan işçilerin çok büyük bölümü sendikasız.

Ekonomik kalkınma kaynak ister. Bu kaynağı nasıl temin edeceksiniz? Bu kaynağı hangi toplumsal sınıflardan sağlayacaksınız? İşçi sınıfına mı yükleneceksiniz?

Birinci Dünya Savaşı, 1930 iktisadi buhranı ve sonrasında İkinci Dünya Savaşı, insanlığın 50 yılını götürdü.

Türkiye işgücü piyasası alarm veriyor. Alarm durumu sadece istihdam kaybından kaynaklı değil.

Koronavirüs pandemisi ile savaşmak için alınan tedbirler ekonomilerin durmasına neden oldu.

Asıl korkulması gereken yaşanacak olası bir seri iflas ve kitlesel işten çıkarma salgını olur. Bu durumun ortaya çıkması, orta ve alt gelir grubunun tüketiminin daha da daralması anlamına gelmektedir

Şu veya bu şekilde Dünya bu virüsü yenecektir. En büyük maliyet can kaybıdır. Dünya ekonomisine verdiği ve vereceği zararın ise dünyanın yaşamış olduğu önceki ağır krizlerden iki farkı olacaktır.