Bunca kazanılmış hakkın gasp edebilmesi, hiçbir hükümet döneminde olmadığı kadar işçi sınıfına saldırabilmek, yeni sömürü biçimleri icat edip uygulayabilmek, nasıl mümkün olabildi?

Geleceğin dünyasını işçi sınıfı inşa ediyor, edecek. Herkesin bir işçilik planı var.

İşsizlik tırmanıyor. Ve AKP, alenen ve resmen köle taciri oldu. Önce işsizliğin boyutlanndan bazı örnekler.

ÖZEL İSTİHDAM BÜROLARI YÖNETMELİĞİ

Darbe gecesi için herkesin bir öyküsü vardır. Tanık olduklarınız da cabası. Ama öyleleri var ki, bize ait hatıra olmaktan çıkıyor, dolaşıyor dillerde.

AKP dönemi, işçi sınıfının kayıp yıllandır. Unutanlar ya da haberi olmayanlar için zaman zaman bilançoyu göstermek gerek.

22 Mart günü Başbakan Davutoğlu´nu dinleyince şaşırdım. 14 yıldır işçiyi ezen AKP değildi sanki. Başbakan, asıl ve yardımcı iş ayrımı yapmadan kamudaki bütün taşeron işçilerini kadroya geçireceklerini, mahalli idarelerdeki taşeron işçilerini de belediye şirketlerine aktaracaklarını söylüyordu.

Son 30 yılda, yeni çalışma biçimleri sahneye kondu. Amaç, işçi sınıfını parçalamak, azgın biçimde sömürebilmekti. Sendikalaşma, emekli olma, dayanışma yapma şansının kırılacağı çalışma biçimleriydi bunlar. İşçi alınıp satılan mal oldu.

Kapıdaki, çalışma hayatını kökten değiştirecek, işçilerin ve sendikal hareketin 100 yıllık kazanımlarını ortadan kaldıracak olan büyük saldırıdır. Cumhuriyet tarihinin en büyük saldırısı bu…

Bayram günü yoğun siyasi gündeme dair bir şey yazmayacağım, ama bu vesileyi canınızı daha fazla sıkacak bir konuyu hatırlatmak için kullanacağım. Hep şikâyet ediyorum, ama sonuçta ben de aynı tuzağa düşüyorum; siyasi gündemin öne çıkan konularına dalıp, öne çıkmayan, çıkarılmayan çok önemli konuları yazmayı, hatırlatmayı ihmal ediyorum.

28 Ocak 2015 tarihli Aydınlık´ta, Dikkat ve acil! Köle ticareti geliyor başlıklı yazıda uyarmıştık. AKP, köle ticareti yapmak amacıyla kurulmasına izin verdikleri Özel İstihdam Bürolanna, şimdi köle ticareti ruhsatı vermeye çalışıyor.

Bir toplumda yaşayan bireylerin mevcut ekonomik-toplumsal sistemden ve onun yürütme organı olan hükümetten memnun olmasının önkoşulu, o an için geçerli olan ekonomik-toplumsal sistemin toplumun geniş kesimlerinin en temel ihtiyaçları ve beklentilerini az da olsa karşılayabilmesidir.