Türkiye ekonomisi 1994 yılı başlarında bir ekonomik kriz yaşamaya başladı. Tansu Çiller’in başbakan ve Murat Karayalçın’ın başbakan yardımcısı olduğu hükümet, 5 Nisan 1994 günü bir istikrar programı açıkladı.

Türkiye’de 27 Mart 1994 günü yerel yönetim seçimleri yapılacaktı.

Türkiye’de dış tahrik ve yönlendirmelerle siyasi cinayetlerin yoğunlaştığı ve iktidarda CHP’nin bulunduğu 1979 yılında, 16-22 Nisan günleri Türk-İş’in 11. Genel Kurulu toplandı. Genel kurulda tartışılan konuların başında, Türk-İş’in siyasi partilerle ilişkileri ve bir parti kurması konusu yer alıyordu.

1971-1980 döneminde Türk-İş’in siyasi partilerle ilişkileri konusunda çok kapsamlı ve geniş katılımlı toplantı ve tartışmalar yapıldı.

Dünyada azalırken Türkiye’de artmaya devam eden gıda fiyatlarında Nisan’da bir önceki aya göre yüzde 7,1, bu yılın ilk dört aylık döneminde ise yüzde 28 oranında artış yaşandı.

Yanlış ekonomik politikalar sebebiyle, ülkemizin içinde bulunduğu yüksek enflasyon süreci 33 aydır tırmanışta.

24 Ocak 1980 günü açıklanan istikrar programı, çeşitli düzenlemelerin yanı sıra, Türkiye’de özellikle 1929 yılından beri uygulanmakta olan ithal ikameci sanayileşme politikasından ihracata dönük sanayileşme politikasına geçişi de getirdi.

Dört kişilik ailenin gıda yanısıra yapması gereken diğer harcamaları için hanesine girmesi gereken toplam gelir tutarı “yoksulluk sınırı” 26.485 TL olarak hesaplandı.

Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu ülkemizde işçi-işveren ilişkilerinde son derece önemli rol oynamış bir örgüttür.

Türkiye’de işçi-işveren ilişkileri konusunda çalışma yapan kişi ve kuruluşların öncelikli olarak başvurması gereken kaynaklar arasında, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın yayınları gelmektedir.

Türkiye işçi sınıfı ve sendikacılık hareketi tarihinde çok önemli grev, direniş, yürüyüş, miting, işyeri işgali gibi eylemler vardır.

TÜFE tüm Türkiye’nin ortalama harcamasındaki değişimi ölçüyor.