Kurtuluş Savaşı kazanıldıktan sonra, Türkiye ekonomisinin ihtiyaçları göz önünde bulundurularak, savaş yıllarında vatana ihanet etmiş olan Osmanlı burjuvazisinin kalıntılarına dokunulmadı.

Günümüzde dünyanın dört bir tarafında çokuluslu veya ulusötesi tekeller faaliyet gösteriyor. Bunların bugün çıkarlarını koruyan güç, emperyalist devletler.

Virüsten etkilenen ya da etkilenmeyen herkesin işinin, aşının güvence altına alınması, devletlerin, ülkelerin varlığını sürdürmesinden bahsediyorum. Bu sorun küresel bir sorun; bu da ekonomilerin, siyasal sistemlerin pandemisi.

Eğer uluslararası sendikacılık hareketini ve uluslararası işçi sınıfı hareketini bilmiyorsanız, büyük bir “enternasyonalist dayanışma” karşısında coşkuya kapılırsınız ve aklınıza “bütün ülkelerin işçileri, birleşin!” çağrısı gelir.

Günümüzde dünyada baş çelişki, emperyalist ülkelerle gelişmekte olan ülkeler arasındadır.

Dünyada Gıda Güvenliği ve Beslenme Durumu 2019 Raporuna göre, dünya nüfusunun yüzde 11’ini oluşturan 822 milyon insan açlık çekmektedir.

Emperyalist devletler tarafından giderleri karşılanarak yurtdışına gezilere götürülen insanların bir bölümü, şükran duyguları içinde, samimi görüşmelerde ülkemize ilişkin tüm bildiklerini anlatmaktadırlar.

Biz Türkler genellikle merhametliyiz ve biraz fazla cömertiz. Bazen yetersiz olan paramızı bile muhtaç olanlarla paylaşırız. Amerikalı, Japon ve Avrupalı genellikle öyle değildir.

Sendikaların, işçi sınıfının çıkarlarının korunması ve geliştirilmesinde çok önemli olduğunu biliyoruz.

2019 yılında 100.kuruluş yıldönümü kutlanan Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) sendikal hak ve özgürlükler ve temel işçi hakları konusunda çok önemli düzenlemeler getirdi.

Endeksin 2018 verilerine göre, dünyada 1.3 milyar yoksul insan var. Bu yoksul nüfusun yüzde 46´sına denk gelen 600 milyon insan ise aşırı yoksulluk içinde yaşıyor.

Küresel sermaye dünyanın yedi kıtasında uluslararası şirketlerin, dev kartellerin yönettiği tek bir küresel kapitalist piyasa istedi.