Doğrudan yatırım çekemeyen, yalnızca gayrimenkul satan, zaman zaman portföy yatırımı alabilen ve krediyle finansman sağlayan bir ülke nasıl büyür ki?

Olmayan para harcanmaz, yeterli döviz gelmeyince de fazla cari açık verilmez!

Kasımdaki manevra değişikliği ve faiz artırımıyla yabancının getirdiği dövizi yurtiçi yerleşikler topluyor. Zaten en büyük döviz ihtiyacı vatandaşın talebinde doğuyor.

İktisatçı Prof. Dr. Korkut Boratav, 2021-2023 dönemini kapsayan Yeni Ekonomi Programı (YEP) hedeflerini değerlendirerek “desteksiz atışları” kimsenin ciddiye almadığını ifade etti.

TL’deki tarihi değer kaybı devam ediyor. Dolar kuru dün bir kez daha rekorunu yeniledi.

Bu sene pandemi sıkıntısı yetmedi, döviz sorunu da çıktı. Uluslar arası kuruluşlar Türkiye´nin dış finansman sorununa ve içerde sorunlu kredilere dikkat çekiyorlar.

Biz ise zamanında ´´eğer büyümeye destek oluyorsa cari açık sorun değil´´ diye diye, 2003 ile 2019 yılları sonuna kadar toplam olarak 822,8 milyar dolar dış ticaret açığı ve 574,5 milyar dolar cari açık verdik.

Şeytan azapta gerek… Dalgalı kur politikasının bize yaptığı da budur. Türkiye´yi her türlü riske açık, dünyanın en kırılgan ekonomisi haline getirdi. Dolarizasyonu artırdı, spekülatif piyasa yarattı, sanayi sektörünü dışlanmasına neden oldu.

Ekonomi yönetimi kararlı.
Zamlar konusunda gözü kararttı.
Durum 2001 krizinden daha beter.
Bir yerlere mesaj verilmeye çalışıldığı anlaşılıyor.
Uygulamalar Arjantin’e benziyor.
Arjantin 2 yıldır IMF programı uyguluyor.
Ama sonuç ortada.

Cari açık kronikleşti ve cari açığın finansmanı için yabancı kaynaklara (dışarıda ve içeride) borçlanma, yabancı sermayeye davet ve Merkez Bankası rezervlerini kullanma ön plana çıktı.

Hiçbir ülke diğer ülkelerden tecrit edilmiş biçimde varlığını sürdürmez. Binlerce yıl öncesinden itibaren ülkeler arasında mal ve hizmet değiştokuşu veya ticareti yapılmıştır.

Türkiye’nin küresel finansal sisteme bağımlılığını gösteren net döviz açığı 9 ayda 123 milyar dolar geriledi.