2024’te sınıf mücadelesinin ana halkası temmuz ayı asgari ücret belirlemesi olacak.

Türkiye İstatistik Kurumu, enflasyonu martta aylık bazda 3,16, yıllık bazda 68.50 olarak artırdı. ENAG’a göre ise aylık enflasyon 5,68 yıllık enflasyon ise 124,63 oldu.

İSO Başkanı Erdal Bahçıvan, gelecek aylarda istihdamın seyrinin, büyümedeki yavaşlamanın keskinliği ve süresine bağlı olarak şekilleneceğine dikkat çekerek, “İşsizliğin Türkiye ekonomisinde yeniden kritik sorunlardan biri olması ihtimal dahilinde” uyarısında bulundu.

Merkez Bankası’nın 500 baz puanlık bir artışla politika faizini yüzde 50’ye çekmesi piyasacı yorumcuların bu büyük cesarete alkış tutup, adeta bayram etmesine yol açtı.

Ekonomik göstergelerin bozulmasıyla köşeye sıkışan TCMB, faiz silahına sarıldı.

Şimşek ekibinin enflasyonu düşüreceğim diye ekonomiyi boğma riski var. Enflasyon beklentileri düşürülemediği için sonbahara doğru ekonomi, enflasyon ile durgunluğun bir arada yaşandığı stagflasyona sürüklenebilir.

Türkiye’de 28 Haziran 1996 – 30 Haziran 1997 döneminde iktidarda Refah Partisi ve DYP ittifakıyla Erbakan Hükümeti bulunuyordu. Bu hükümette, Refah Partisi Genel Başkanı Necmettin Erbakan, başbakan; DYP Genel Başkanı Tansu Çiller Dışişleri Bakanı ve Başbakan Yardımcısı; Hak-İş’in eski genel başkanı Necati Çelik Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanıydı.

Ekonomi politikalarının sonuçları yılın ilk ayında işsizlik verilerine yansıdı. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) ocak ayı işsizlik verilerini açıkladı.

Türkiye’de işçi-işveren ilişkilerinde ve işveren sendikacılığı tarihinde son derece önemli bir gelişme, 1997-1998 yıllarında TÜRK-İŞ, DİSK, TESK, TOBB ve TİSK’in oluşturduğu ve “Sivil İnisiyatif”, “Beşli Girişim” veya “Beşli Çete” olarak bilinen girişimin çalışmalarıdır.

İki aylık enflasyon yüzde 11.54 olarak gerçekleşti. Beklentilerin üzerine çıkan enflasyon, emeklileri ve çalışanları ezdi.

Türkiye işçi sınıfı ve sendikacılık tarihinde mutlaka incelenmesi gereken belgelerin başında, sendikalar tarafından bağıtlanan toplu iş sözleşmeleri gelir. Ne yazık ki işçi sınıfı tarihi üzerinde çalışanların ancak çok küçük bir bölümü toplu iş sözleşmelerini incelemiştir.

Türkiye’de, işçi sınıfı ve sendikacılık hareketi konusunda günümüzde araştırma yapanların başvuracakları bir uzmanlık kütüphanesi ve dokümantasyon merkezi bulunmamaktadır.