Cumhurbaşkanı Turgut Özal’ın beklenmedik vefatı ve ardından Süleyman Demirel’in cumhurbaşkanlığına seçilmesinden sonra oluşturulan 50. Cumhuriyet Hükümeti (I. Tansu Çiller Hükümeti) 25.6.1993-5.10.1995 tarihlerinde görev yaptı.

13.Çalışma Meclisi 30 Nisan-1 Mayıs tarihlerinde toplanıyor. Türkiye’nin en eski sosyal müzakere organı olan Çalışma Meclisi tamamen göstermelik hale geldi.

Seçimlerden sonra yoksullaştırıcı neoliberal ekonomi politikası derinleşerek devam edecek. Pahalılık artarken kemerler daha da sıkılacak ve emek gelirleri düşecek. Borç sarmalı daha da derinleşecek. İşsizlik tehlikesi büyük. Bu iç karartıcı tablodan çıkış için toplumsal muhalefetin yükselişi ve erken seçim talebi çok önemli.

İşçiler daima siyasetin içindedir. İşçilerin sorunlarının birçoğunun çözüm platformu, siyasettir.

Kemer sıkma politikaları, ay sonunu borçlanarak getiren yurttaşları zor durumda bıraktı.

2024’te sınıf mücadelesinin ana halkası temmuz ayı asgari ücret belirlemesi olacak.

Türkiye ekonomisinde yaşanan 1991 krizinden sonra işten çıkarmalar artınca, işçilerin ve işçi sendikalarının kanunla iş güvencesinin sağlanması talepleri arttı.

TÜRK-İŞ, DİSK, TESK, TOBB ve TİSK’in oluşturduğu Beşli Girişim veya Sivil İnisiyatif, Erbakan Hükümeti’nin görevden ayrılmasının ardından, 1998 yılı boyunca faaliyetlerini yavaşlattı ve 4 Aralık 1998 tarihindeki ortak açıklamanın ardından önemli bir girişimde bulunmadı.

Perşembe günü Merkez Bankası gösterge faizini yüzde 45’ten yüzde 50’ye çıkardı. Yerli finansçılar Merkez Bankası’nın faizi sabit tutacağını tahmin ediyordu. Çünkü bankalar ne kadar düşük fon sağlarsa o kadar kârları artar.

Türkiye’de 28 Haziran 1996 – 30 Haziran 1997 döneminde iktidarda Refah Partisi ve DYP ittifakıyla Erbakan Hükümeti bulunuyordu. Bu hükümette, Refah Partisi Genel Başkanı Necmettin Erbakan, başbakan; DYP Genel Başkanı Tansu Çiller Dışişleri Bakanı ve Başbakan Yardımcısı; Hak-İş’in eski genel başkanı Necati Çelik Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanıydı.

Türkiye’de işçi-işveren ilişkilerinde ve işveren sendikacılığı tarihinde son derece önemli bir gelişme, 1997-1998 yıllarında TÜRK-İŞ, DİSK, TESK, TOBB ve TİSK’in oluşturduğu ve “Sivil İnisiyatif”, “Beşli Girişim” veya “Beşli Çete” olarak bilinen girişimin çalışmalarıdır.

Türkiye’de, işçi sınıfı ve sendikacılık hareketi konusunda günümüzde araştırma yapanların başvuracakları bir uzmanlık kütüphanesi ve dokümantasyon merkezi bulunmamaktadır.