Patronların talebi doğrultusunda Bakanlar Kurulu kararıyla 15 bin metal işçisine getirilen grev yasağının uluslararası yankıları sürüyor. Grevyasağ kararının hemen ardından dayanışma mesajını iletmek üzere Dünya İsçi Sendikaları Federasyonumu (DİSF) temsi/en Ankara’ya gelen Yunanistan PAME Sendika Cephesi’nden Theodorakis Nikolas ile grev yasağm, dayanışmayı ve Yunanistan’daki emek mücadelesini konuştuk.

 

PAME olarak, Yunanistan’da sınıfsal-sendikal hareketi temsil ediyoruz. 1999’da kurulduk ve bir sendika cephesiyiz. Açık, demokratik, birleştirici ve sendikal hareketlerin en aktif, en mücadeleci olanlarını bünyemizde toplamayı amaçlıyoruz. Özel sektörde ve kamuda toplamda 800 bin üyemiz bulunuyor. 2009’da Yunanistan’da başlayan kapitalist kriz sırasında PAME, 30 genel grev ve binlerce protesto ve gösteri organize etti. 2000’den bu yanaysa 1948’de Paris’te kurulan, tüm kıtalardaki militan ve sınıf temelli işçi sendikalarını bir araya getiren, 90 milyon işçiyi temsil eden Dünya İşçi Sendikaları Federasyonu’nun (DİSF) üyesiyiz.

 

 

Türkiye’deki gelişmeleri yakından takip ediyoruz. Soma faciasında DİSF, işçi sağlığı ve güvenliğine ilişkin acil ihtiyaçlar konusunda bir toplantı düzenlemişti, PAME de, çarşamba günü Selanik’te Türkiye Konsolosluğu önünde bir eylem gerçekleştirdi. Eylemimiz kalabalık bir polis gücü ile ‘karşılandı’ ve eylemcilerin Konsolosluğa varması engellendi. Buna rağmen Birleşik Metal İş ile dayanışma bildiren mektuplar, Atina Metal İşçileri Sendikası üzerinden Türkiye’ye gönderildi. 

 

 

Mücadelelerini hangi koşulda sürdürmeye karar verirlerse versinler DİSF’in desteğini yanlarında görecekler. Fakat bu mücadelenin nasıl devam edeceğine ancak ve ancak işçilerin kendileri karar vermeli. Ama karar ne olursa olsun bizce metal işçileri zaten çoktan kazanmış durumda. Kazandılar, çünkü büyük bir mücadeleye giriştiler, devasa bir güce sahip olduklarını gösterdiler. Kazandılar, çünkü işçiler olmadan hiçbir fabrikanın işleyemeyeceğini ispatladılar ve kapitalist devletin tepkisel rolünü ifşa ettiler.

 

 

Seçimler sonrasında Yunanistan’da durum aslında geniş anlamda ‘bulanıklaştı.’ İnsanlar ‘kötünün iyisi’ diyerek oy verdiler. Bunun bize umut veren bir yanı yok. Sınıf sendikacılığı için umut, insanların mücadelesinden, kavgasından geçer.