TEKEL işçileri, 72 gündür sürdürdüğü direnişte yeni bir safhaya gelmiş bulunuyor. Buna kritik bir aşama demek de mümkün. TEKGIDA-İŞ Genel Başkanı Türkel’in TÜRK-İŞ genel sekreterliği görevinden istifasından dolayı değil, direniş birçok bakımdan kritik bir aşamada bulunuyor.

Bu mücadelenin yarattığı etki görülenin de ötesindir. Ankara’daki çadırkentten ibaret değildir! Kimileri yüzeysel bakarak abartıda, kimileri de gerçeği görmemek için direnişte olsa da, TEKEL işçileri ve dayanışma içindeki işçi sınıfı ve emekçiler, mücadele tarihinde atlanmayacak bir direniş sergilediler. Bu, sermaye ve sendikal bürokrasi için de önemli deneyimler sunmaktadır! Türkiye işçi sınıfı tarihi ve dünya işçi sınıfı tarihi, TEKEL işçilerinin mücadelesinden önemli sonuçlar çıkararak bunu kaydetmektedir. Bu direniş birçok yanıyla, enine boyuna değerlendirilecektir.

Daha kapsamlı değerlendirmeler yapılacağını biliyoruz. En azından sınıfın partisi için bunu söyleyebiliriz. Kritik bir aşamaya gelip dayandığı gerçeğine gelince; Mustafa Türkel’in, TÜRK-İŞ genel sekreterliğinden istifa etmesinden dolayı değil, direnişin geldiği aşama bakımından kritik bir aşama. Bu olumsuz bir durum değil, iki sınıf arasındaki mücadelede kritik bir aşamadır. İki sınıf için de geçerli bir durum. Sermayenin temsilcisi AKP Hükümeti için de kritik bir aşama. Ancak TEKGIDA-İŞ Sendikası Genel Başkanı Mustafa Türkel’in, TÜRK-İŞ genel sekreterliğinden istifa etmesi, beklenmedik bir gelişmeydi ve ilk anda işçiler içinde büyük bir şaşkınlık yarattı.

Bu anlaşılır bir durum! Hükümetin işçilere dayattığı kölelik anlaşmasına, 4-c’ye geçmek üzere tanıdığı sürenin dolmak üzere olması, yine 4-c’nin iptali için hukuki sürecin başlatılmış olması, konfederasyonların beklentilere yanıt olacak genel ve güçlü bir tutum geliştirememiş olmaları, işçilerin içerisinde süren kaygıların devam ediyor olması, olağan tartışmaların ve diğer birçok gelişmenin biriktirdiği böylesi bir aşamada, önemli bir güven unsuru haline gelmiş olan Türkel’in istifa etmesi, işçiler içinde ilk anda ‘şok’ etkisi yaratmıştır.

Henüz Türkel’in istifasının gerçek neden veya nedenlerini bilmiyoruz. Zira, istifanın nedeni olarak gösterilen gerekçeler, ikna edici değil. Türkel’in, TÜRK-İŞ Genel Başkanı Kumlu’nun yuhalanmasından, TÜRK-İŞ ve yönetiminin eleştirilmesinden dolayı istifa ettiği açıklaması, sadece gerçeğin bir yanı olabilir; ancak böylesi kritik bir aşamada bu gerekçeler kimseyi ikna etmeye yetmemiştir.

İstifanın gerçek nedenlerinin daha derinde olduğunu düşündüren birçok neden var. Ancak bugün bunları değerlendirme dışı tutmakta yarar var. TEKEL işçileri, burjuvazi ile proletarya arasında süren kavgada tarihe önemli bir not düştüler. Kadın ve erkek işçiler, her ulustan ve her inançtan işçi sınıfı dosta ve düşmana çok şey öğretti; bir kez daha düşünmeleri için birçok veri sundu.

Hiçbir gelişme, sendikal alanda olup bitenler, istifa da dahil olmak üzere birçok değişim ve gelişme, bu gerçeği değiştirmez. Direnişin her aşamasında yeni gelişmeler yaşanmasında da şaşılacak bir şey yok. Her gelişme yeni sorunlar ve çözümler getirecektir. İstifaları ve olası gelişmeleri de bu kapsamda değerlendirmek gerek. Sınıf bilinçli işçiler, her gelişmeden daha ileri hesaplar çıkararak ilerlemeyi bilmelidirler. Bunları gelişimin doğal sonucu olarak görmek gerek.

Bu denli güçlü bir eylemin sendikal bürokraside birçok soruna, çatlamaya, ayrışma ve değişime olanak sunmasından daha doğal bir şey de olamaz. Daha fazla şey söylenebilir, ancak Türkel’in istifasını da bu kapsamda değerlendirmekte yarar var. Ancak, işçi sınıfı kendi gücüne güvenirse; tedirginliğe düşmeden, paniklemeden hareket ederse, bu sorunları selametle aşabilir.

TEKEL işçileri, bugüne kadar gösterdikleri direngen ve örgütlü tutumla birçok zorluğu kat edebildiler. Mustafa Türkel hâlâ TEKGIDA-İŞ Genel Başkanı’dır, Mecit Amaç da Genel Sekreter. İşçiler, sendikanın etrafında birleşmiş işçi komiteleriyle hareket etmeyi sürdürmeye devam ederlerse, bundan sonraki süreci de başarıyla sonuçlandıracaklardır.