İşçi olmak, alın teriyle para kazanmak eve ekmek götürmek ne zor bu ülkede. İş kazalarıyla ölümün kıygındasınız, fazla mesai yaparsınız ücretini alamazsınız, taşeronda köleleşirsiniz, düşük ücretle sefalet çekersiniz, her an kapı önüne konma korkusu yüreğinizi boğar, 1 Mayıs´ı kutlamanız bile çok görülür.

İşçi olmak, alın teriyle para kazanmak eve ekmek götürmek ne zor bu ülkede. İş kazalarıyla ölümün kıygındasınız, fazla mesai yaparsınız ücretini alamazsınız, taşeronda köleleşirsiniz, düşük ücretle sefalet çekersiniz, her an kapı önüne konma korkusu yüreğinizi boğar, 1 Mayıs’ı kutlamanız bile çok görülür.

***

Bunlar yetmez sendika düşmanlığı almış yürümüştür. Sendika bozgunculuktur, öcüdür. İşçilerin Anayasal haklarını kullanıp sendikalı olmasına, iş hayatında ya da siyasette örgütlenmesine bin bir engel çıkartılır. İşçi sınıfı ‘sınıf bilinci’ edinmesin diye işçiler korkutulur, işten atılır, baskıya uğrar, ekmeğinden edilir.

***

Peki bu yol nereye çıkar? Böyle nereye varılır. Bu bir çıkmaz sokaktır. Emeği siyasetten ve sendikalı olmaktan uzak tutarsanız varacağınız yer ileri demokrasi mi olur? Yanıt açık değil mi?

***

Emek ve sermaye demokrasinin iki kanadıdır. Kanatlardan birini (sermayeyi) özgür bırakıp, diğerini (emeği) kırarsanız; kuş yere çakılır. Tarikatlaşma, etnik kimlikçilik, arabeskleşme siyaseti boğar. Sendikalı işçi sayısı bir demokrasinin turnusol kağıdıdır ve Türkiye bu kıstasta acınacak haldedir.

Sütaş’ta sendika istemek işsiz kalma nedeni mi?
Bir fotoğraf: Üstlerinde Tek Gıda İş yazan beyaz önlük bulunan iki işçi yanlarında bir pankartla SÜTAŞ’ın önünde asfaltta duruyorlar. Pankartta şu yazıyor: ‘SÜTAŞ’ta işçi kıyımına ve sendikal düşmanlığa hayır diyoruz.’

***

SÜTAŞ’ta işçilerin sendika istediler diye kapı önüne konması bir emek şehri olan Bursa kamuoyunda büyük tepki gördü. Basına yansıdı, Tek Gıda İş Sendikası SÜTAŞ Örgütlenme Sorumlusu Suat Kariıkaya, SÜTAŞ’ın Karacabey ve Aksaray tesislerinde 26 işçi arkadaşlarının sendikaya üye olmalarından sonra işten çıkarıldıklarını belirterek, "40 gün önce Aksaray’da, 30 gün önce de Karacabey’de hak arama mücadelesinde sözün bittiği yerdeyiz. Bizler Anayasa’nın 51. Maddesi ve yasaların bize verdiği haklara dayanarak sendikaya üye olduk. Siz, Sütaş işveren vekilleri sendikaya üye oldu diye arkadaşlarımızı korkutuyor hainlikle suçluyorsunuz" demiş.

***

İşçiler diyor ki: SÜTAŞ’ta Tek Gıda-İş Sendikasına üye olan 26 işçi kapı önüne kondu. Kalan işçilerin e-devlet şifreleri toplandı, üye olanlar istifa ettirildi, sendikasızlar üye olamasın diye şifreler değiştirildi.

Muharrem Yılmaz’a bir soru
SÜTAŞ’ın sahibi Muharrem Yılmaz TÜSİAD başkanı, yani patronların patronu. Yılmaz’ın TÜSİAD başkanı olarak verdiği demokrasi isteyen özgürlükçü demeçleriyle fabrikasındaki sendika karşıtı uygulama niçin örtüşmüyor acaba?

***

SÜTAŞ reklamlarında sevimli mutlu inekler görüyoruz. Peki ya işçiler, SÜTAŞ işçileri; onlar mutlu mu?