ŞİLİ’NİN DEĞİŞTİRDİĞİ MADENCİ KADERİ
700 metre derinlikteki maden ocağından çıkartılan işçilerden Mario Espina ´Bize yıldız muamelesi yapmayın biz işçiyiz ve çalışmaya devam edeceğiz´ dedi.

Emek, insan ve hayat arasındaki denklemi hanidir kaybeden küresel kamuoyu, Espina’nın bu sözlerinden ne anladılar.
Acaba dün Şili’nin kuzeyindeki çöldeki San Jose Maden Ocağı’ndaki kurtarma çalışmalarını izleyen dünya, bir an olsun ‘insan hayatının’ mutlak kutsallığını içinde duyabildi mi?
Çünkü iki yüz yaşındaki ihtiyar sapkın kapitalizmin gölgesinin vurduğu bakır ve altın madeninin 33 taşeron işçisi, iki ay sonra ulaştıkları günışığında bizden çalınan ‘yaşamın’ insani yüzünü gösterdiler…
Köktenci liberalizmin ilk önce ‘ insan emeğini’ dahil ederek ‘nesneleştirdiği’ küresel dünyanın dikkati kısa süreliğine ‘insan hayatının’ vazgeçilemez değerliliğine çevrildi.
Kapitalist karlılığın, yeryüzünün 700 metre dibinde havalandırma deliğine merdiven yapmadığı için gömdüğü Şilili madencilerin heyecanlı öyküsünü çığlık atarak seyredenlerden, bu yeraltı öyküsünün evrenselliğinden bihaberdiler.
Madenciler, global medyanın popüler tüketim kültürüne armağanı, çok kullanışlı bir hikayenin kahramanları değillerdi.
NİHAL KEMALOĞLU – AKŞAM
devamı için linke tıklayın…