AKP iktidarının giderayak yeniden gündeme getirdiği saldın başlıklarının arasında özel istihdam bürolanna işçi kiralama yetkisi verilmesi ya da daha doğru ifadesiyle kiralık işçilik de bulunuyordu. Hem Ulusal istihdam Stratejisi’nde yer alan hem geçen sene toplanan Çalışma Meclisi’nin hem de hükümetin 11 Kasım günü işçi ve patron temsilcilerine yaptığı sunumun temel maddelerinden birini oluşturan kiralık işçilik düzenlemesine, emek örgütleri  yıllardır   tepki gösteriyor. Düzenlemenin bir an önce hayata geçirilmesi, patron örgütlerinin temel taleplerinin başmda geliyor. Gerek hükümet, gerekse patron örgütleri, kiralık işçilik düzenlemesini, istihdamı artıracak, gençlerin ve kadınların çalışma yaşamına girişini kolaylaştıracak bir düzenleme olarak propaganda ediyor. Bunun yanı sıra, düzenlemenin yıllardır ABD’de ve Avrupa’da uygulandığını ve işçi haklarına yönelik sıkıntı yaşanmadığını iddia ediyorlar. Yurtdışında yapılan araşürmalar ise bunun tersini gösteriyor. IndustriAll küresel sendikası, özel istihdam bürolarından sağlanan işçilerin kullanılmasının, patronların sendikal hareketi zayıflatmak için kullandığı en etkili yollardan biri olduğunu vurguladı.

 

New York Eyalet Üniversitesi’nden sosyoloji doçenti Erin Hatton, özel istihdam bürolarından işçi sağlanmasının, patronlar tarafından sendikal örgütlenmeye karşı bir silah olarak kullanıldığına dikkat çekerek, bunun sendikaları dört temel biçimde etkilediğini söyledi. 

 

 

Hatton’un araştırmasına göre, kiralık işçiliğin sendikalara ilk yansıması, sendikal örgütlenme girişimlerinin engellenmesi olarak ortaya çıkıyor. Sürekli işçilerin işten çıkartılarak aynı işçilerin özel istihdam bürosu kanalıyla işe alındığı ve böylece üç taraflı bir istihdam ilişkisinin kurulduğu işyerinde işçilerin örgüüenmesi neredeyse olanaksız kılınıyor. Hatton’un altını çizdiği ikinci unsur ise sürekli ve deneyimli işçilerin yerine kimi zaman deneyimsiz işçilerin yerleştirilmesi ve toplu pazarlık gücünün kırılması. 

 

 

Kiralık işçilik düzenlemesinin yarattığı üçüncü sorun toplu sözleşme görüşmeleri sırasında sendikanın grevci işçilerin yerine geçici işçi almakla tehdit edilmesi ve hatta görüşmeler başlamadan önce işverenin bu amaçla belirli bağlanülar yapması. İşini kaybetmek istemeyen işçilerin gözünü korkutarak greve çıkmaktan caymalanmn sağlanması. Hatton son olarak daha az rastlanan bir durum olmakla birlikte, özel istihdam bürolarının işçilerinin, sendikalı işçileri gözetleme, ihbar etme ya da taciz etme amacıyla da kullanılabildiğine dikkat çekiyor.