Atatürk’ün devletçilik politikası, Türkiye’nin ekonomik kalkınması olduğu kadar, ekonomik ve siyasi bağımsızlığı ve milli birliğin oluşturulup güçlendirilmesi açısından son derece önemliydi.

Türkiye’nin enflasyonu savaştaki ülkeleri beşe katladı. Yaptırımlara maruz kalan Rusya ile savaşın sıcak hattı Ukrayna’nın enflasyonu ortalama yüzde 16 seviyelerinde kaldı.

Türkiye 2000’li yılların en yüksek enflasyonunu yaşarken, pahalılık görülmemiş boyutlara ulaşıyor. Pahalılığa karşı çözüm ücretlere, maaşlara ve emekli aylıklarına bir “dokunuş” değil anlamlı artış yapılmasıdır.

Enflasyon hesaplaması halkın ekmeği demektir. Düşük enflasyon hesaplaması halkın ekmeğinin küçülmesi ve çalınması demektir.

Açlık sınırı asgari ücretin 1070 TL üzerinde çıkarak 5 bin 323 lira olarak hesaplandı.

Derinleşen ekonomik kriz yurttaşın sağlığını da bozuyor.

Enflasyon martta yüzde 61’i aşarken çift haneli enflasyon giderek kronikleşiyor.

Ücretlerin dönem boyunca sabit, fiyatların serbest olduğu “serbest piyasa” ekonomisinde ücret artışları fiyat artışlarının arkasında kalıyor.

Benzine, mazota yine zam geldi. Litresi 21 lirayı aştı. Sadece bu değil, her şey ateş pahası.

İstanbul’da dört kişilik bir ailenin ortalama yaşam maliyeti bir ayda 850 lira artarak 15 bin 360 liraya çıktı.

Asgari ücretin diğer ücretlerden daha çok artması daha çok asgari ücretli çalışan anlamına geliyor. Asgari ücrete ve enflasyona sıkıştırılmış bir ücret politikası ile emeğin refah düzeyinin artması mümkün değil.

2021’in son çeyreğine dair verilere göre 1,05 milyon kişi bir yıldan uzun süredir işsiz. Ev işleriyle meşgul olduğu için iş aramayan kadınlar işgücüne dahil oluyor. Gençler ne eğitimde ne istihdamda yer alıyor.