Mevzuata göre, işsiz kalan işçinin sendika üyeliğinin bir yıl süreyle devam ettiğini anımsatan Yıldırım Koç, "Bakanlığın açıkladığı 1.9 milyonun giderek artan bölümü, son bir yıllık süre içinde işten çıkarılan işçilerden oluşmaktadır. Ayrıca, aynı işkolunda kalmak koşuluyla, sendikalı bir işyerinden çıkarılan işçi bir başka işkolundaki sendikasız işyerinde çalışmaya başladığında da sendika üyeliği devam eder. Bu durum da sendika üyesi sayısını şişirmektedir" diye konuştu. 

 

 

Diğer taraftan, 2018 yılı Nisan ayında kadroya geçirilen taşeron işçilerinin büyük bölümünün sendikaya üye olduklarını ancak bu işçiler adına toplu iş sözleşmesi yapılamadığını kaydeden Koç, değerlendirmelerini şöyle sürdürdü: "Belediyelerde çalışıp belediye şirketlerinde kadroya geçirilen işçiler ancak 30 Haziran 2020, diğer kamu kurum ve kuruluşlarında kadroya geçirilen işçiler ise 31 Ekim 2020 tarihinden sonra toplu sözleşme yapma hakkına kavuşacaktır. Ancak sayılarının 800 bin dolayında olduğu tahmin edilen bu kesimin büyük bölümü de sendika üyesidir, fakat sendikadan önemli bir yarar sağlayamamaktadır. Özetle; Türkiye’de, çeşitli nedenlere bağlı olarak, işçilerin sendikalaşma haklarını kullanmalarının önünde önemli engeller vardır. Mevzuatta bu konuda çok büyük engel yoktur. En önemli engeller, ekonomik krizin derinleştiği koşullarda işverenlerin sendika karşıtı politikaları ve sendikal nedenle işten çıkarmalarda dava sürecinin pahalı olması ve uzun sürmesidir. Sendikaların yeni örgütlendiği işyerlerindeki yetki süreçlerine işverenlerin itirazları da davaların yıllarca sürmesine neden olmakta ve sendikalaşmaya büyük zarar vermektedir."