Geçen gün bir gazetede yeni dönemde milletvekillerinin alacağı aylıklara ilişkin bir haber vardı. Milletvekillerinin aylıkları 15 bin lira dolayındaymış.

Milletin gözü milletvekili maaşlarında.

Geçen gün bir gazetede yeni dönemde milletvekillerinin alacağı aylıklara ilişkin bir haber vardı. Milletvekillerinin aylıkları 15 bin lira dolayındaymış.  

Milletin gözü milletvekili maaşlarında.  

Haklılar.  

Ama benim aklıma bir soru geldi. 

Paraya düşkün biriyseniz, milletvekilliğini mi tercih edersiniz, parası bol bir sendikanın yöneticiliğini mi? 

Tabii ki ikincisi. 

Peki, niçin bazı sendikacılar milletvekilliğine sıçrıyor? 

Burada isimlerini vermeyeyim; ama bildiğimden emin olun. 

Bazıları sendikalarında iyice güç kaybetmişti; yeniden seçilme olanağını yitirmişti. 

Bazılarının sendikasının maddi durumu pek iyi değildi. 

Bazıları da milletvekilliğiyle yetinmeyip, bakanlık hevesindeydi.  

Önce bazı sendikacıların maaşlarına bakalım. 

SENDİKACI MAAŞLARI VEKİL MAAŞLARININ ÜSTÜNDE

Türkiye Maden-İş’in yöneticilerinin 2015 yılında ayda net 16 bin lira aldığını yazmıştım. Tekzip eden olmadı; çünkü doğruydu. Bu paranın 10 bin lirası "aylık", 6 bin lirası da "sosyal yardım" adı altında veriliyor.

Tarım-İş veya Tes-İş Genel Başkanı hadi açıklasın bakalım sendikadan her ay aldığı parayı.

Türk Metal, Yol-İş, Teksif gibi sendikaların yöneticilerinin yalnızca kendi sendikalarından aldıkları para bile milletvekillerini imrendirebilir. Bir de birkaç örgütten para alma meselesi var.

Örneğin, Türk-İş Genel Başkanı, hem Türk-İş’ten, hem de Demiryol-İş’ten maaş alır.

Türk-İş Genel SEKRETERİ, hem Türkİş’ten, hem de Türk Metal’den aylıklıdır.

Türk-İş Genel MALİ SEKRETERİ, aynı zamanda Yol-İş’ten maaş alır.

Türk-İş’in diğer iki yöneticisinin de kendi sendikalarından aynca aylık aldıklarını biliyoruz. Başka maaş kaynakları var mı? Bazı sendikaların kurduğu üst örgütler var.

Örneğin, Türk Metal Genel Başkanı acaba Avrasya Metal İşçileri Federasyonu’ndan da para alıyor mu? Bazı sendikaların kurduğu vakıflar ve iktisadi işletmeler de para kaynağıdır. Zavallı milletvekilleri; onların böyle olanakları yok.

MAAŞ DIŞI GELİRLER MİLLETVEKİLLERİNDE YOK

Parası bol sendikaların yöneticileri bu aylıklarla yetinmez. İkramiyeleri vardır. Hemen hemen hepsi yılda dört maaş ikramiye alır. Bu sendikacılar ayrıca izin parası da alırlar. Dört yılda bir kanundışı bir biçimde almayı sürdürdükleri hizmet ödenekleri de milletvekillerini kıskandıracak düzeydedir.

Türk Metal, Yol-İş, Maden-İş ve diğer bazı sendikaların yöneticileri bu hizmet ödeneklerinin miktarını açıklasalar da, milletvekilleri kıskançlıktan çatlasa. Milletvekillerinin kişisel harcamalannı TBMM’ye fatura etme olanağı yoktur. Bir şerefsiz, kansıyla yediği mavi İstakozun faturasını, "işverenlerle yemek" diye sendikasına ödettirmişti.

Oteldeki ahlaksız ilişkilerini otel faturasına ekletip sendikasına ödettiren sendikacı bile duydum.

Parası bol sendikaların yurtdışı harcırahları da milletvekillerini imrendirecek düzeydedir.

Örneğin, Tarım-İş Sendikasının bir günlük yurtdışı harcırahının ne kadar olduğunu biliyor musunuz?

710 Dolar. Bir gün için yaklaşık 2 bin lira.

Sendikacının emrinde, tüm giderleri sendika tarafından karşılanan şoförlü araç vardır. Bazı sonradan görme sendikacıların en lüksünden iki arabası bulunur. Ankara’dan İstanbul’a uçakta "business" uçan, arabası da karadan gidip onu İstanbul’da karşılayan sendikacı biliyorum.

Milletvekillerine üzüldüm.

Aldıkları aylıkla milletin tepkisini çekiyorlar. Akıllı davranıp bol paralı bir sendikanın yöneticisi olsalar, gel keyfim gel. Ne hesap soran var, ne de rahatsız eden.