MİLLET İZİN VERMİYOR Kİ VATANDAŞ KONUŞSUN…

Yazara:

“Milletin yerine sen mi karar vereceksin?..”

Çizere:

“Millete rağmen öyle çiz, böyle çiz olmaz…”

Patrona:

“Sen işine bak… Millet ne isterse o…”

İşçiye:

“Sana mı yetki verdi millet, bize verdi… Millet bize verdiğine göre kim tespit edecek, şöyle mi olsun, böyle mi olsun?..”

Emekliye:

“Milletin iradesi tecelli edecektir, yoksa öyle ben isterim yok…”

Çiftçiye:

“Kararı millet verdi, sen git ek, biç…”

Öğretmene:

“Yav millet bize yetki vermiş, sen konuşuyorsun…”

Öğrenciye:

“Millete saygılı ol, millete…”

Çevreciye:

“Millet burada, eşkıya mısın?..”

Yargıya:

“Millet karar verdi ey yargı…”

Üniversiteye:

“Kapıdan millet girecekse girer…”

Doktora:

“Milletin hizmetinde ol milletin…”

Eczacıya:

“Sen mi bileceksin, milletim mi bilecek?..”

Avukata:

“Önce millet ne istiyor, ona bak…”

Savcıya:

“Millet iradesi verir kararı, sen verecek değilsin… ”

Baroya:

“Senden görüş isteyen yok ki… Millete rağmen yönlendirme yapma…”

Esnafa:

“Bize yetkiyi millet vermiş mi, vermiş… Sen hizmetini yap…”

Askere:

“Milletin iradesine saygılı olacaksın, o kadar…”

Sivile:

“Senin iraden, millet iradesinden üstün değil… Bakacaksın önce milletim ne demiş…”

Muhalefete:

“Ey muhalefet… Milletim sana görev vermedi ki, bize verdi…”

Gence:

“Millete yakışacak adap içinde ol, adap…”

Kadına:

“O meydana gidiyorsun, millet var mı, yok…”

Erkeğe:

“Millete kulak ver millete…”

Bence vatandaş sussun…

Millet kızıyor…

BEKİR COŞKUN –  CUMHURİYET