Biliyorsunuz, Önce memurlara toplu sözleşme hakkı veren yasa çıkartıldı. Ardından… Grev hakkı güme gitti.

Biliyorsunuz,

Önce memurlara toplu sözleşme hakkı veren yasa çıkartıldı.

Ardından…

Grev hakkı güme gitti.

12 Eylül 2010’da yapılan Anayasa referandumunda "Yetmez ama evet" diye takılanlann dediği gibi oldu.

Emekçinin grev hakkı elinden alındı.

Al sana hak.

Al sana üyelerinin çoğunu hükümetin belirlediği hakem kurulunun toplu sözleşme karan.

Ne diyelim?

Vebali "Yetmez ama evef’çi sendikaların boynuna.

Günler günleri…

Haftalar haftaları…

Aylar aylan kovaladı.

Ve gelindi memur zamlarını belirlemek için hükümetle pazarlığa.

Teklifler açıldı.

Bir taraf 3.5 attı…

Diğer taraf "yetmez" dedi.

Hükümet ve sendikalar anlaşamayınca iş Kamu Görevlileri Hakem Kurulu’na kaldı.

Kurul karar verdi;

2012 için yüzde 4+4,

2013 için ise yüzde 3+3.

Ne diyelim?

Vebali "Yetmez ama evef’çi sendikalann boynuna. 

Verilen zam; elektrik, doğalgaz, tüp gaz ve ulaşıma son bir ay içinde yapılan güncelleme fiyatının toplamının kaçta kaçı olur?

Kaç çocuk maması alır?

Memurun sofrasında eksik olan, neleri ne kadar artınr?Yani bu hesap neye göre yapıldı?

Açlık…Yoksulluk…

Enflasyon…

Yoksa asgari geçim indirimine göre mi bilmiyorum.

Bildiğim bir şey var ki, o da kendimi bildim bileli bu ülkede hep bir "memur maaşı" sorunu vardır!

Bir türlü çözülememiş.

Bir türlü düzene sokulamamış.

Nasıl olsun ki?

Emek cephesi bölük pörçük!

Birbirinden farklı… Birbirinden kopuk! Kimi "memur yanlısı"…

Kimi "memur zarlısı"

Ne diyelim?

Vebali "yetmez ama evet’çi sendikalann boynuna …

Memur için derler ki; Memura kız verilmez…

Memura grev yakışmaz…

Memura maaşı sorulmaz…

Hatta… Memur ne verilen zamma, ne de hakem kuruluna itiraz edemez.

Orhan Veli’nin dediği gibi;

"Memurlar,

Saat dokuzda, saat on ikide, saat beşte, biz bizeyizdir caddelerde.

Böyle yazmış yazımızı Ulu Tanrı,

Ya paydos zilini bekleriz,

Ya aybaşını."

Anlayan anlamıştır.

Vebali "Yetmez ama evef’çi sendikalann boynuna.