Özel bir firmada çalışan işçi, maaşlarının eksik ve geç yatırıldığı ve yüksek ücret almasına rağmen sigorta primlerinin düşük gösterildiği gerekçesiyle istifa etti. İşveren, işçinin tazminat talebini de reddetti. Ücretlerinin geç ve eksik ödenmesi, rızası alınmaksızın başka şubelerde yoğun şekilde çalıştırılması ve SGK prim ücretinin eksik yatırılması gibi sebeplerle iş akdini haklı sebeplerle feshettiğini belirten işçi, iş Mahkemesi’ne dava açtı. İstifa dilekçesinin kendisine zorla imzalatıldığını iddia eden davacı, kıdem, ulusal bayram genel tatil, yıllık izin, fazla çalışma ücreti ve asgari geçim indirimi (AGİ) alacaklarının tahsilini talep etti. 

 

İşveren avukatı ise savunmasında, davacının dosyada mevcut istifa ve ibranamelere göre işyerinden herhangi bir sebep belirtmeksizin ayrıldığını, bu sebeple kıdem tazminatına hak kazanamayacağını öne sürdü. İşveren avukatı, davacının çalışmasının kesintili olduğunu bu sebeple zamanaşımı defi ileri sürdüklerini ve işyerinde davacının herhangi bir alacağının olmadığını iddia ederek davanın reddini istedi. Tarafları dinleyen mahkeme, toplanan kanıtlar ve yapılan bilirkişi hesabına göre davanın kısmen kabulüne karar verdi. Karan davacı temyiz etti. 

 

 

Devreye giren Yargıtay 22. Hukuk Dairesi, emsal bir karara imza attı. Kararda; davacının 26 Nisan 2010 tarihli istifa dilekçesinin baskı altında imzalatıldığına ilişkin iddiasını kanıtlamamasına rağmen, aynı günkü dilekçesinde iş sözleşmesini bildirimsiz olarak feshettiğini belirttiğine dikkat çekildi. Yargıtay kararında şu ifadelere yer verildi: "Davacı iş sözleşmesini; ücretlerinin eksik ve gecikmeli olarak ödendiği, daha yüksek ücret almasına rağmen primlerinin daha düşük ücret üzerinden bildirildiği gerekçesiyle feshettiğini belirtmiştir. Dosya kapsamına göre; belirtilen fesih sebeplerinin sabit olduğu anlaşılmakla feshin haklı sebeple yapıldığı ve kıdem tazminatı talebinin kabul edilmesi gerekirken kıdem tazminatı talebinin reddi hatalıdır. Kararın bozulmasına oybirliği ile karar verildi."