İstanbul işçi Sağlığı ve Iş Güvenliği Meclisi´nin 16 Şubat 2013 günü Petrol-Iş Sendikası Genel Merkezi´nde düzenlediği Kadın Çalıştayı´nda çalışan kadınların çalışma koşullan ve iş kazaları tartışıldı.

İstanbul işçi Sağlığı ve Iş Güvenliği Meclisi’nin 16 Şubat 2013 günü Petrol-Iş Sendikası Genel Merkezi’nde düzenlediği "Kadın Çalıştayı’nda çalışan kadınlann çalışma koşulları ve iş kazaları tartışıldı.

Kadın Çalıştayı’nın açış konuşmasını yapan Petrol-Iş Kadın Dergisi sorumlusu Selgin Zırhlı Kaplan, iş kazası istatistiklerinde gerçek anlamda kadınlara yer verilmediğini söyledi. Toplantının çerçeve sunuşunu yapan Marmara Üniversitesi öğretim üyesi Yard. Doç. Dr. Berna Güler Müftüoğlu da, kadınlann büyük çoğunluğunun iş kazası sonucu ölmesine rağmen bu vakalann iş kazası olarak kabul edilmediğini belirtti. Yard. Doç. Dr. Müftüoğlu, işyerine firmanın servisi ile giderken sele kapılarak boğulup ölen ya da evde cam silerken düşüp hayatını kaybeden kadın işçilerin resmi kayıtlarda iş kazası sonucu ölmediğinin ifade edildiğini bildirdi.

Müftüoğlu, bu kadınlann iş kazası sonucu öldüklerinin tespiti için ciddi bir hukuk mücadelesi verildiğini söyledi. SGK’nın 2011 tarihli istatistiğinde, toplam 69 bin 227 iş kazası olduğu ve 4 bin 168 kadının iş kazasına uğradığı belirtiliyor. Yani iş kazası geçirenlerin yüzde 6’sı kadın işçi. Toplam sigortalılann ise yüzde 24’ünün kadın olduğu gözüküyor. Ölümlü iş kazalan açısından da; 2011 yılındaki 1.700 ölümlü kazadan sadece 32’si, yani yüzde 2’si kadın işçi olarak gösteriliyor.

Kadın işçilerin ölümlü iş kazalan da ağırlıklı olarak tanm ve tekstil işkollarında meydana geliyor. Kuşkusuz kadınlar, erkeklere göre daha az iş kazasına uğrayabilecek işlerde çalışıyorlar ancak tüm çalışanlann yüzde 24 u kadın olup yüzde 2’lik bir ölümlü iş kazasına uğraması da çok gerçekçi gözükmüyor. Uzmanlann da belirttiği gibi ya kadınlann uğradığı ölümlü iş kazalan, daha doğrusu iş cinayetleri resmi anlamda iş kazası sayılmıyor ya da kadınlar büyük ölçüde kayıtsız (kaçak) çalıştırıldıkları için istatistiklerde yer almıyor. Yani bu alanda da "kadının adı yok". (Bu vesile ile bu isimle kitap yazmış olan gazeteci-yazar sevgili Duygu Asena’yı da anmış olalım…)

Çalıştay’da, daha sonra çeşitli sektörlerde çalışan kadın temsilciler çalışma koşullanndan söz ettiler. Hamile ve emzikli kadınlann gece çalışmasının yasak olmasına rağmen çocuklanna gündüz bakabilmek için ya da ekonomik nedenlerle gece çalıştığı, birçok sektörde kadınlann haftada 60 saate kadar çalışmak zorunda kaldığı belirtildi. Kadınlann işin dışında da haftada 28 saat ücretsiz ev işi yaptığı vurgulandı. Sağlık çalışanlannın diğer sektörlere nazaran 16 kat daha fazla mobbing’e (işyerinde psikolojik tacize) maruz kaldığı, hamile hemşirelerin 36 saate kadar varan gece nöbetlerine kalınca düşük yaptığı ifade edildi.

DLH işyerindeki düşük ücret ve ağır çalışma koşullan nedeniyle sendikaya üye olan ancak işten çıkarıldığı için 240 gündür direnişte bulunan depo işçisi kadın çalışan da, 10-15 kilo koli kaldırdıklannı, 9 saat ayakta çalıştıklan için bel fıtığına uğradıklannı söyledi. Metal işçisi, maden mühendisi, THY çalışanı kadınlar da sorunlannı anlattılar. Kadınlar, şiir ve müzik dinletileri de yaparak çalıştaya ayn bir renk kattılar. Çalışan kadınlann sorunlannı paylaşmak, katkı yapmak ve sendikal mücadelede ön saflarda yer almasını sağlamak gerekiyor. ..