Sinema sanatçısı Lale Mansur da "ilk defa sendikalaşma adına olumlu adımlar atılıyor. Yine ilk defa 12 Eylül Anayasası deliniyor" gerekçesiyle evet diyeceğini belirtmiş (HaberTurk, 2.8.2010). Kürd Devrimci Demokratlar Hareketi adına yapılan bir açıklamada ise diğer gerekçeler yanında, "Memurlara toplu sözleşme hakkı getireceği için", "grev hakkının önündeki engellerin kalkması için" evet çağrısı yapıldı. "Evet" çağrılarının en trajikomik olanı ise hükümete yakın bir sendikanın şubesine asılan "Nikâh masasında bile bu kadar iştahla evet dememiştik" pankartıydı.

Diğer ilginç bir örnek ise "Yetmez ama evet" sloganıyla yapılan çağrıda yer alan, bu anayasa değişikliklerinin yetersiz olmakla birlikte, hiçbir maddesinin şu an var olan anayasadan daha kötü olmadığı iddiasıydı.

YASAĞA DA EVET Mİ? Birkaç kez yazdım ama bir kez daha yazayım: Anayasa paketine evet diyenlerin bir bölümünün iddia ettiği sendikal haklar hayal mahsulüdür. Bu iddiaları evet gerekçeleriniz aranızdan çıkarın lütfen! Bu paket sendikal hakları geliştirmiyor. Tersine -büyük harflerle yazayım- ANAYASA PAKETİ TÜM KAMU ÇALIŞANLARINA GREV YASAĞI GETİRİYOR. Çalışanlara yanlış bilgiler sunmayın, onları yanıltmayın. Grev yasağı getiren bir paketi toplusözleşme hakkı getiriyor, grev hakkının önündeki engelleri kaldırıyor diye sunmanın vebali büyüktür. Anayasanın toplu iş sözleşmesiyle ilgili 53. maddesinde yapılan değişiklik memurlara toplusözleşme hakkı değil, zorunlu tahkim yani grev yasağı getirmektedir.

İddianın aksine 53.MADDE DEĞİŞİKLİĞİ MEVCUT ANAYASA METNİNDEN DAHA KÖTÜDÜR. Nasıl mı? Mevcut 53. Madde’de sendikalara hiçbir yaptırımı olmayan bir "toplugörüşme" imkânı sağlıyor. Toplugörüşmede uzlaşma olmazsa yasaya göre Uzlaştırma Kuruluna başvuruluyor. Uzlaştırma Kurulu’na kararları kesin değil, bu kararlar hükümetin takdirine sunuluyor.

Son sözü hükümet veya Meclis söylüyor. Dolayısıyla sendikalar, uluslararası sözleşmelerin iç hukuktan üstün olduğu hükmünü içeren Anayasa madde 90/son fıkraya dayanarak, grev hakları olduğunu savunuyor ve grev ilan edebiliyor, örneğin 25 Kasım 2009 genel grevi böyle yapıldı. Dahası idarenin her türlü işlem ve eylemi yargı denetimine tabi olduğu için gerek Uzlaştırma Kurulu gerekse hükümet kararlarına karşı itiraz mümkün.

DEĞİŞİKLİK MEVCUTTAN DAHA KÖTÜ 53’te yapılan değişiklik ile sendikalarla idare arasında yapılan görüşmelerde uzlaşma sağlanamazsa uyuşmazlık Kamu Görevlileri Hakem Kurulu’na (KGHK) gidecek. KGHK, bugünkü Yüksek Hakem Kurulu gibi hükümetişveren ağırlıklı bir yapı olacak. KGHK’nın kararları toplusözleşme hükmünde ve kesin olacak ve bu kararlara itirazı mümkün olmayacak. Buna çalışma hukukunda zorunlu tahkim adı verilir. Zorunlu tahkim grev yasağı demektir. Grevin yasak olduğu hallerde zorunlu hakeme gidilir. Mevcut 53. Madde’de zorunlu tahkim (grev yasağı) yoktur. 53’te yapılan değişiklik ile zorunlu tahkim-grev yasağı ANAYASA HÜKMÜ haline gelmektedir.

Bir diğer tehlike ise Anayasa 90. Madde açısından ortaya çıkacaktır. Mevcut Anayasa’da zorunlu tahkim (grev yasağı) olmadığı için sendikalar 90. Maddeyi rahatlıkla ileri sürüyordu. 53’te yapılan değişiklikle zorunlu tahkim (grev yasağı) anayasa hükmü haline geldiği için KGHK kararlarına karşı 90. Madde’yi kullanmanın hukuksal zemini zayıflayacaktır. Çünkü birbiriyle açıkça çelişen iki anayasa hükmü söz konusu olacaktır.

53. madde’nin mevcut halinde değişiklik de Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin son birkaç yıl içinde Türkiye ile ilgili aldığı ve memurların grev hakkını teyit eden kararlarına açıkça aykırıdır. Hükümet AİHM kararlarına uyup memura grev hakkı sağlayacak yerde, memurun grev hakkını anayasa değişikliği ile engellemektedir.

SENDİKALARIN UYANMA VAKTİDİR: Tüm memurlara anayasal düzeyde grev yasağı geliyor. Memura grev yasağı getiren 1926 Memurin Kanunu zihniyeti Anayasa’ya taşınıyor. İştahla evet diyenler grev yasağına evet dediklerinin farkında mı?

Kaynak: Birgün Gazetesi