Modernite ulus-devleti simgeler. Feodal yapılardan Westfalia ile ulus-devlet yapısına geçiş; zaman içinde alt yapı itibariyle sermaye dokusundaki gelişim ve gereksinimlerinin, üst-yapı itibariyle de oldukça komplike siyasal ve yönetsel üst-yapı oluşumunun ifadesidir.

Sosyal örgütlenmelerin politik olarak aşiret ya da feodal yapılanmadan, siyasal olarak ulus-devlet formatına geçmeleri çok temel yönetsel farklılıkların oluşumuna yol açmıştır.

 

Söz konusu yapılar arasındaki temel fark, alt-yapıya bağlı olarak gelişen üst-yapı kurumlarındaki örgütlenme biçiminde ortaya çıkar. Aşiret ya da feodal tip yapılarda kararlar aşiret reisi ya da feodal bey tarafından alınır. Modern devlet yapısında ise kararlar gelişmiş yasama ve idarî örgütlerde alınır. Modern devlet yapısında çok gelişmiş idari yapılar arasında karar alma ve uygulama yetkileri dağıtılmış olduğu gibi, kuvvetler ayrımı ilkesi doğrultusunda, tüm aşamalarda yasama ve yönetim organları da yargısal denetime tabidir.

Politika bilimi ve politik psikoloji açısından, karar yetkisinin çeşitli organlar arasında dağıtılmış olması ve hemen tüm kararların yargı denetimine tabi olması, Leviathan’ı sınırlarken vatandaşa da güvence sağlar. Aşiret reisi ya da feodal bey her alt ünitenin kendi mülkiyetinde ve tüm kararların kendi inisiyatifinde olduğuna inandığı ve öyle davrandığı halde, devlet adamı alt ünitelerin yetkili kamusal kurumlar olduğu ve kararların ilgili mercilerce alındığı bilincine sahiptir.