BAŞBAKAN: Sezaryene karşıyım; kürtaj cinayet.

BAŞBAKAN: "Sezaryene karşıyım; kürtaj cinayet."

1. Sezaryen: Doğru, Türkiye’de anormal yapılıyor. Ama bu anormalliği yok etmek için, aşırı özelleşmiş, anormal güzelleşmiş "sağlık sistemi"ni tartışacaksınız önce. Bir de; annenin, bebeğin, doğumun riskli olduğu anlarda "Sezar’ın hakkını Sezar’a" vereceksiniz!

2. Kürtaj: Doğru, tartışmalı konu. insan dini inancına, kültürel pozisyonuna, canlıya dair yorumuna göre bir taraf olabilir; siyasi kampanya konusu da yapabilir. Ama işin esası, herkesin, öncelikle de kadının kendi aklı ve bedeni üstünde irade sahibi olabilme hakkı.

Bu irade, elbet ideolojiyle olduğu gibi, bilgiyle, akılla, vicdanla, hayata dair seçimler ve görünen risklerle, ideallerle de oluşur. Bir de, hamilenin tıbbi riskleri veya sosyal-kültürel endişeleri, tehlikeleri bilinmeden, düşünülmeden ahkâm ayıp kaçabilir!

Doğum kontrolünü öyle yaygın ve özgürce anlatırsınız ki; hele erkekler o derece kavrar ki, sonra kürtajı tartışırsınız! Hele kürtajların yüzde 80’i 35 yaş üstü, yani ya zaten çok doğum yapmış ya da yapması riskli kadınlara dair ise.

Dahası; hayata dair ilk gençlik umutları kaybolmuş, geçim zorluğu, çalışma zorunluluğu, kreşsiz, aşırı mesaili köleci çalışma hayatındaki bitkinliğe dairdir belki. Dahası, aile, mahalle, aşiret baskısına, erkek tarafından fiili veya resmen, maddi-manevi yalnız bırakılmışlığa da dairdir belki!

Bazen, hamileliğin kızın, kadının ölüm fermanı olmasına; namus, töre denip "aleni cinayef’in kültürel, siyasi, kanuni maço kabul görebilmesine dairdir; ceninden çok daha önce!

Tabii iş "cinayet’e gelince; Bebeğin hastalıktan, bakımsızlıktan; kısacası yoksulluktan ölümü de var; bir nevi cinayet! Kamyon kasasında, servis aracında topluca katli de var. Naylon çadırlarda alev alev yanması da var. Cinnetlerde anne, baba eliyle cenin değil, canının alınması da var. Hastane kuvözünde seri ölümlere, yanlış aşılarla sakatlıklara mahkûm edilmesi de var.

Kadersizliğe terk edilmiş onca çocuk var. Uyusun da büyüsün; 50 bin evladın dağlara, ovalara, mezarlara, mezarsızlıklara düşürülmesi de var. Çoğalsın da çalışsın; şantiyelerde, tersanelerde, madenlerde, atölyelerde yanması, düşmesi, göçmesi, boğulması, paramparça olması da var; cinayet arıyorsanız.

Çalışsın, çalışmasın ama ille bunalsın; sivilde, askeriyede, cezaevinde, sığınma evinde kendi hayatını bitiren var. Onca kadının, evin bir odasında, sokağın bir ortasında erkek cinayetine kurban olmuşluğu; onca genç kızın baskı ve korkuyla solmuşluğu var.

Yani cinayet diyecekseniz ille…

Cenin bebek olduktan, çocuk olduktan, genç olduktan, çoluk çocuk sahibi olduktan sonra esas…

Bitmez tükenmez bir katliam var!