* Hattat Holding, Amasra’da 209 madenciyi işten artı. 

 

* Sabancı Holding’in otobüs ve iş makinesi üreten fabrikası TemSA 300 işçiyi attı. Atılmamış işçileri yılsonuna kadar ücretsiz izne gönderdi. 

 

* Koç’un Türk Traktör fabrikası 130 işçi attı. 3 vardiyayı 2’ye düşürdü. 

 

* TOFAŞ fabrikayı 15 gün kapattı, 50 işçiyi işten attı. 1.000 işçi atacağı söyleniyor. 

 

* Yeşil Kunduranın inşaat şirketi 650 işçisi ile 5.600 daire yapmıştı. Aylardır veremediği maaşa karşılık ipotekli arsa teklif etti. İşçi eylemde. 

 

* İzmir’de Nuhoğlu inşaat kentsel dönüşüm kapsamında konut yapıyordu. İnşaatı durdurdu. 900 işçiyi alacaklarını ve tazminatlarını vermeden işten çıkardı. 

 

* Esenyurt’ta Öztiryakiler’in son bir ayda işten attığı işçi sayısı 200’ü geçti. 

 

* Anı Tur, İstanbul ve Antalya’dan 25 işçiyi tazminatsız ve gerekçesiz sokağa attı. 

 

* CSUN beş aydır ücret ödemediği için eylemde olan 380 işçinin 200’ünü işten attı. 

 

* Kocaeli’nde Elimsan’da işten atılan sayısı 300’e yaklaştı. 

 

* Kurşunlu’da Türkiye’nin en büyük seramik fabrikalarından 1.000 işçi çalışan Yıldızlar Holding… Fabrikayı kapattı, 2 aydır maaş vermediği işçiyi ücretsiz izne gönderdi. Borç yüzünden fabrikanın elektriği ve doğalgazı kesildi. 

 

* Esnek çalışma dayatılan TÜPRAŞ’ın Aliağa, Kırıkkale ve Batman Rafinerilerinde işçi 3 gün eylem yaptı, işveren planı geri çekti. 

 

* Çerkezköy’deki Altın İplik ve Çorap Sanayinde, maaş gecikmeleri yüzünden 1.300 işçiden 200’ü son 1 ayda işten ayrıldı. 

 

* Mercedes Benz’de işveren, her yıl verdiği yarım altını bu yıl veremeyeceğini söyledi. İşçi eylem yaptı. Altın şimdilik verilecek. 

 

* İzmir’de Özsüt 5 işçiyi. Gebze’de BBS Metal 11 işçiyi sendikalaştılar diye işten attı. İşçiler eylemde. 

 

 

15-16 Haziranda sebep, sendikal haklardı, 89 Baharında sebep 12 Eylülden beri bastırılan ücretlerdi sosyal haklardı. 

 

Bugün sebepler daha farklı, mecburiyetler daha da zalim. Yoksulluk, işten atılma ve açlıktır bugünün sebebi. Bugüne kadar işini kaybedenin başka bir yerde iş bulma olanağı varken, artık olmayacaktır. Tepkinin daha sert olacağı görülüyor. 

 

Bugün, öncekilerden daha çok insan tepki gösterecek. Çok küçük bir azınlık dışında, herkesin ocağına ateş düşecek, yangın her yerde olacak çünkü. Ne 15-16 Haziran, ne 89 Baharı… Cumhuriyet tarihinin en kapsamlı tepkisi olacağını saptamak, yanlış olmayacaktır. 

 

Öncekilerden farklı olarak bugün, üç cepheden saldın altında emekçiler… 

 

Birinci cephe, yükselen enflasyondur, piyasanın alım gücünü hızla düşürmesidir. Tedbir denilen adımlar ise işçinin cebine daha çok el atmak, haklarını daha da kısıtlamak, daha çok yoksullaştırmaktadır.

 

İkinci cephe işveren saldırısı… Daha dün rekor düzeyde kazanan şirketler bile azıcık daralmada işçiye yönelmekteler. İşten atma, tazminatını, hatta maaş alacaklarını vermeden işten atma, ücretsiz izne gönderme, senelik iznine mahsuben izne gönderme, fabrikayı süreli kapatma, işçi alacağına karşılık satılması mümkün olmayan taşınmaz teklif etme, esnek çalışma biçimlerini dayatma, sözleşmeli, sendikalı işçiyi atarak düşük ücretli kaçak işçi çalıştırma, Suriyeli, Kırgız gibi göçmen işçileri doldurma, servis, yemek gibi sosyal haklan kaldırma, sendikalaşmaya daha da düşmanca yaklaşma… TİSK’in, TÜSİAD’ın, TOBB’un Hükümete tekliflerine bakın, uygulamalarına daha da cesaret istediklerini göreceksiniz. 

 

Üçüncü cephe hükümetin yaklaşımıdır. Cumhuriyet ekonomisini tasfiye eden hükümet. 2011’den beri krizi işçiye yıkmaya çalışmaktadır. 2019-2021 Yeni Ekonomik Program’ı da aynı anlayışla hazırlanmış… Esnek çalışmayı ve performans ölçülerini daha da yaymak, kıdem tazminatını tasfiye etmek, bütün çalışanları zorla 3 yıl boyunca BES’te tutmak ve prim kesmek… İşçinin elindeki son kırıntıları da almak, daha da köleleştirmek… Plan bu! İşçinin elinden tutacağı, sorunlara çare arayacağı yerde, krizi işçinin sırtına yıkmaya kalkıyor, itiraz ederse de gözaltına alıyor, su sıkıyor, gaz sıkıyor. 

 

Yarattıkları krizi çözmeye niyetlenmek, yanlıştan vazgeçmek yerine, vur abalıya misali emekçi sınıf ve tabakalara saldırıyorlar. Cumhuriyet tarihinin en kapsamlı ve en sert kitle hareketine zorluyorlar. Görünen odur ki, gelmektedir bu da.