‘ANAMI ALDIM DA GELDİM!’
ADAM çaresizlik içinde inliyor: “Karnım aç!”
ADAM çaresizlik içinde inliyor: “Karnım aç!”
Neee, “karnım aç” mı dedin? Yani sen şimdi “karnım aç” dedin ha? Yani midende bir şey olmadığını söyledin ha? Onu mu demek istedin? Yani “karnım aç” demekle, bu ülkenin güzel yönetilmediğini mi söylemek istiyorsun, birilerinin karnı tokken “benim aç” diyorsun ha? Bu doğrudan doğruya bölücülüğe girer. Bölücü insan bölünür… Ulan!
ALIN BUNU BÖLÜN!..
* * *
“İşsizim!”
Neee, “işsizim” mi dedin? Demek “işsizim” dedin ha? Yani “Sabah kalkıp kahvaltımı yaptıktan sonra gideceğim bir işim yok” demek istedin! “İşim olmadığı içini eve para götüremiyorum” diyorsun öyle mi? Yani bu götürme sözcüğü çok anlama çekilebilir. Yani götüren malı götürüyor öyle mi? Kim malı götürüyor ha, kim götürüyor? Ulan!
ALIN BUNU GÖTÜRÜN!..
* * *
“Kriz var!”
Neee, “kriz var” mı dedin? Demek, kriz var ha? “Kriz işlerimi bozdu, işlerimi kapattım.” Bunu mu söylemek istiyorsun? Yani şimdi, “Teğet geçmedi, bağrımdan girdi, öteki yanımdan çıktı” diyorsun, değil mi? “İşte ondan ötürü işyerimi kapattım” diyorsun… Demek öyle hııı, laaan? Kapattın ha! Ulan!
ALIN BUNU KAPATIN!..
* * *
“Alım gücüm bitti!”
Neee, “alım gücüm bitti” mi diyorsun? Öyle mi? Demek alım gücün bitti! Yani gönlün istiyor, canın çekiyor, alamıyorsun. Niye alamıyorsun? “Çünkü efendim, alım gücüm bitti, onun için” diyorsun. Eleştirme gücün, sevişme gücün, “Goool” diye bağırma gücün bitmedi, alım gücün bitti. Hı, öyle mi? Ulan!
ALIN BUNU BİTİRİN!..
* * *
“Ben darbeci değilim.”
Neee, “darbeci değilim” diyorsun ha? Bunu nasıl söylersin ha, nasıl söylersin? Oh oh, inanacağız beyefendi, “O kâğıdı ben yazmadım” diyorsun, hemen inanıverelim. “O bombaları, mermileri ben gömmedim” diyorsun, yani biz de saf saf buna inanalım, öyle mi? Sen darbecisin! Darbeciler ne yapılır, darbedilir… Ulan!
ALIN BUNU DARBEDİN!..
* * *
Bölünüyor… Götürülüyor… Kapatılıyor… Bitiriliyor… Darbediliyor… Böleni kaç parçaya bölüyorlar? Götürüleni nereye götürüyorlar? Kapatılanı nereye kapatıyorlar? Bitirileni nasıl bitiriyorlar? Darbedilene ne yapıyorlar? Konuşma diyorum sana, konuşma lan!
Haa, konuş konuş, “Havalar sıcak” diyebilirsin. “Havalar soğuk” diyebilirsin.
Konuşanın başı çıra gibi yanar. Çünküüü, irade arkamızda… Oyumuz var bizim, oyumuz!
Konuşma lan!.. Kork lan!.. Eğer korkmazsan biz seni korkutmasını biliriz!
* * *
Yukarıdaki bölümleri Muzaffer İzgü’nün, Bilgi Yayınevi tarafından yeni basılan “Anamı Aldım da Geldim” adlı öykü kitabından naklettim.
Yazdığı 123 kitapla milyonlarca okura ulaşan ve ülkemizin tartışmasız en çok okunan yazarı olan Muzaffer İzgü, her gün bir yenisini yaşadığımız trajikomik olayları, gittikçe ötekileştirilen bireylerin yaşamlarını ve toplumumuzun geldiği hazin noktayı mizahi bir üslupla eleştiriyor, okurları güldürürken düşündürüyor. Tam bir usta işi.