Şehirleşmenin bir taraftan tarım için "altın bir fırsat" sağlarken diğer taraftan küçük ölçekli milyonlarca aile çiftçileri için büyük zorlukları da beraberinde getirdiği belirtilen Raporda, daha fazla kar getiren pazarlar gıda üretiminin büyük ticari çiftliklerde yoğunlaşmasına; tedarik zincirlerinin büyük işleyiciler ve perakendeciler tarafından kontrol edilmesine ve küçük çiftlik sahiplerinin dışarıda bırakılmasına yol açabileceği uyarısı yapılıyor. 

 

Küçük aile çiftçiliğinin önemine değinilen raporda, "Destekleyici kamu politikaları ve yatırımlan; dönüştürücü ve adil büyümenin bir motoru olarak kentsel talebi dizginlemenin anahtarı olacaktır. Küçük ölçekli aile çiftçilerinin pazara katılımını garanti altına alacak tedbirler bu politikalarda çok sıkı şekilde yer almalıdır" görüşü dile getirildi. 

 

Gelişmekte olan ülkelerde gelecek yıllarda, işgücüne katılmaya hazır milyonlarca genç insanın yoksulluktan kurtulmak için kırsal bölgeleri terk etmesine gerek olmadığı belirtilen raporda: "Ancak daha genç ve kalabalık bir gezegenin beslenmesi ve istihdamla yardım etmek için kırsal bölgelerin potansiyellerini ortaya çıkaracak çok geniş ve köklü dönüşümler gerekiyor" bilgisine yer verildi. Mevsimsel veya kalıcı göçlerin önüne geçilerek, kırsal kesimin ekonomik büyümeye katkı sunması için öncelikli olarak arazi kullanım haklarını güçlendirecek, tedarik sözleşmelerinde eşitliği sağlayacak veya krediye erişimi iyileştirecek tedbirler gibi başlıca seçenekleri içeren çiftçi ailelerin kentsel gıda talebini karşılamada oynayacaktan rolü garanti altına alacak politikaların devreye sokulması gerektiği ifade edilen FAO raporunda, şunlar kaydedildi: "İkincisi, kırsal ve kentsel pazarları birbirine bağlayacak gerekli altyapının oluşturulması. Birçok gelişmekte olan ülkede kırsal yollar, elektrik nakil hatları şebekeleri, depolama imkanları ve soğuk taşıma sistemlerinin eksikliği kentlerdeki taze sebze, meyve, et ve süt ürünlerine talebi çiftçilerin avantajlarına çevirmelerine büyük bir engel teşkil ediyor. Üçüncüsü ise mega kentlerin kırsal-şehirsel ekonomilere daha iyi bağlanmalarını değil, aynı zamanda daha küçük, kentsel alanların dışında daha yayılmış bir örgüyü kapsıyor. Rapor küçük kentsel merkezlerin daha fazla gözden kaçmış gıda pazarlarını temsil ettiğinin altını çiziyor. Gelişmekte olan ülkelerde kent sakinlerinin yansı 500 binden daha düşük nüfuslu şehir ve kasabalarda yaşıyor." Raporda, 2015-2030 arasında, 15-24 yaş aralığındaki insanların sayısının yaklaşık 100 milyon artarak 1,3 milyara ulaşmasını beklerken kırsal bölgelerin aslında sektörlere gıda üretimiyle ilgili sabitlenmiş ekonomik büyüme için geniş bir potansiyel sunduğunu bildirdi. "Dünyadaki yoksul ve aç insanların çoğunluğu bu bölgelerde yaşarken 2030 kalkınma gündeminin başarıya ulaşması çoğu zaman ihmal edilen bu potansiyelin ortaya çıkarılmasına bağlı olacak." değerlendirmesinde bulunulan açıklamada, bunun başarılabilmesi için geçimlik tarımda düşük verimlilik, birçok yerde sınırlı endüstrileşme, hızlı nüfus artışı ve şehirleşmeden oluşan oldukça zorlu bir bileşimin üstesinden gelinmesi gerektiği belirtildi.

 

FAO raporunda dünya ekonomisinin geleceğinin kırsal kalkınmada olduğu bunun için de büyük işletmelerin değil küçük aile çiftçiliğinin desteklenmesi gerektiği belirtildi..’ FAO Genel Direktörü General Jose Graziano da Silva raporun önsözünde "Bu durum politika yapıcılar ve planlamacılar tarafından çok sık ihmal edilmiştir: Küçük şehirlerin ve kasabaların bölgesel ağları kırsal insanlar için referans noktasıdır bu ağlar, buradaki insanların tohumlarını satın aldığı, çocuklarını okula gönderdiği, sağlık ve diğer hizmetlere ulaştığı yerlerdir" diye yazdı. FAO Genel Direktörü "Politika yapıcılar; küçük şehirlerin ve kasabaların kırsal-şehir bağlantısına aracılık etmek ve küçük ölçekli çiftçilere ürünlerini pazarlamak ve ekonomik büyümenin faydalarından pay almaları için daha fazla fırsatlar sağlamada harekete geçirici olumlu bir rolleri olduğunu kabul etmeli" diye ekledi. Kırsal dönüşüm 1990’lardan bu yana gerçekleşiyor; bu tarihten itibaren kırsalda yaşayan 750 milyon ilave insan günlük kişi başı 3,1 Amerikan Doları olan makul yoksulluk sınırının üstünde gelire sahip. 1960’ta gelişmekte olan ülkelerin nüfusunun yüzde 22’si (460 milyon insan) şehirlerde ve kasabalarda yaşarken bu oran 2015’te yüzde 49’a (3 milyar insan) yükseldi.