Örgütlenme deneyimleri başlıklı forumda Yunanistan, Arjantin, Şili ve Türkiye’den Sinter direnişi, Sabah-ATV grevi, Entes direnişi temsilcileri konuştu. Entes direnişinden Gülistan Kobatan, direnişin 50. günü kriz gerekçesiyle işten çıkarıldığını, işten çıkarılmasının gerçek gerekçesinin örgütlenme çalışmaları olduğunu söyledi. Kobatan, işçilerin tek başına kalsalar bile direnerek kazanabileceğini dile getirdi. Sinter işçisi Ferit Yalçın ise direnişlerinin kriz bahanesiyle işten çıkarılmaya karşı başladığını anlattı. Direniş sırasında hem devletin hem de işverenin baskısına maruz kaldıklarını ancak yılmadıklarını ifade eden Yalçın, direnişin, sadece işlerine sahip çıkmak için direnişe başlayan işçileri de değiştirdiğini dile getirdi.

Buluşmaya Arjantin’deki işgal fabrikalarından katılan Grupa Alavio ve Agora TV temsilcisi Fabia Pierucci, Arjantin’in 1973-80 arası dünyanın en acımasız diktatörlüklerinden birini yaşadığını, binlerce insanın öldüğünü hatırlattı. Diktatörlüğün ekonomik gücü küçük bir azınlığın eline ve uluslar arası şirketlere verdiğini belirten Pierucci, sonraki bütün hükümetlerin demokratik süreçlerle gelmelerine karşın yine neoliberal politikaları uyguladıklarını anlattı. Bu dönemde de 7 milyon işsiz olduğunu ifade eden Pierucci, yaşamlarını sürdüremeyen işçilerin işsizliğe karşı örgütlenmeye başladığını söyledi. İşsiz oldukları için üretimden gelen güçlerini kullanamadıklarını bu nedenle yolları kestiklerini, fabrikaları çalıştırmadıklarını dile getirdi.

Buenos Aires’te ki Latin Amerika’nın en büyük tersanesinde çalışan Arjantinli tersane işçisi Nicolas Hohlzay ise tersanenin uzun yıllar süren mücadelenin ardından işçi denetimine geçtiğini ifade etti. “Burada teşekkür etmemiz gereken işçi mücadelesidir” diyen Hohlzay, kazanımın tek sebebinin direniş olduğunu dile getirdi. /emekdunyasi.net