1 Mayıs işçi sınıfının kazananlarının kutlandığı, yaşadığı acıların anımsandığı, sınıfsal birliğin pekiştirildiği çok önemli bir gündür. Kutlandığı ülkelerde işçiler kutlama törenlerine coşku ile katılır, sendikalar ülke bayraklarını ve kendi flamalarını öğünçle taşır.

1 Mayıs işçi sınıfının kazananlarının kutlandığı, yaşadığı acıların anımsandığı, sınıfsal birliğin pekiştirildiği çok önemli bir gündür. Kutlandığı ülkelerde işçiler kutlama törenlerine coşku ile katılır, sendikalar ülke bayraklarını ve kendi flamalarını öğünçle taşır. Amaç örgütlü gücün varlığını tüm topluma kanıtlamak ve işçilere böyle bir sınıfın istediğinde, bir araya geldiğinde toplumu yönlendirecek güçte olduğu inancını vermektir. 1 Mayıs işçi sınıfının gurur günüdür, heyecan günüdür ama bazı sendikacılarımız bu heyecanı yaşayacak bilincin çok uzağındadır. Bundan birkaç sene önce Uluslararası Gıda İşçileri Federasyonunun 1 Mayıs’ta Stockholm’de Genel Kurulu yapılıyordu ve o gün düzenlenecek kutlamalara katılma kararı alındı. Türkiye’den de üye sendikaların delegeleri diğer delegelerle birlikte tören alanına yürüdü. Alanda büyük bir kalabalık, ülke bayrakları, bu arada doğal olarak orak-çekiçli bayraklar dalgalanıyordu. Yürüyüş başladığında Türk sendikalarının delegeleri, o bayrakların altında resimlerinin çekilmesinde ürkerek, korku içinde kortejden ayrılmış ve yan sokaklarda teker teker kaybolmuşlardı. Manzara dehşet verici idi. Türk sendikacıları işçi sınıfı için uluslararası bir ortamda yapılan kutlamalardan korkuyor ve kaçıyordu. Müthiş üzülmüştüm.

TÜRK-İŞ’İN KORKAK KARARI

Türk-İş Başkanlar Kurulu bu 1 Mayıs’ı İstanbul’da, Ankara’da kutlamak yerine Çanakkale’de kutlama kararı aldı. Türk-İş başkanının toplantıda dile getirdiği gerekçe çok ilginç ve manidar: "Ülke zor günlerden geçiyor . Şehitlerimizle birlikteliğimizi kanıtlamak için 1 Mayıs’ı şehitler beldesi Çanakkale’de hırlayalım." Aslında bu kararın çok çirkin ve işçi sınıfına yakışmayan bir anlamı var: Tayyip beyefendinin yanlış politikalarının sonucu yaşanan bir savaşa destek olma, dolayısı ile Tayyip beyefendiye şirin görünme ve yalakalık yapma. Ülke bütünlüğüne karşı sürdürülen bir teröre karşı çıkılmalı, PKK terörü lanetlenmeli ama 1 Mayıs’ta değil. 1 Mayıs’ın anlamı başka. Kaldı ki işçi sınıfına ve onun örgütlerine zerre kadar sıcak bakmayan, işçi sınıfını köleleştirmenin, ezmenin peşinde koşan bir adamın ve partisinin en çok eleştirilmesi gereken günde ona ve partisine destek olarak yorumlanacak bu karar fevkalâde yanlıştır. İşçi sınıfının gücünü AKP’ye peşkeş çekme gayretidir ve utanç vericidir.