03 Aralık 2014
ŞİMDİ TEKMENİN NE OLDUĞUNU ANLADIK MI?
İç Güvenlik için seferber…
İş Güvenlik’te derbeder bir düzenden size düşen de bu Somalı madenciler:
301’lerin acısı bitmeden…
İç Güvenlik için seferber…
İş Güvenlik’te derbeder bir düzenden size düşen de bu Somalı madenciler:
301’lerin acısı bitmeden…
Eynez’den 2 bin 181 işçiye, toplamda 2 bin 831 maden işçisine işten çıkarma kararı!
***
Şöyle özetleyeyim bir de:
1) 3 Mart 2014’te, AK Saray inşaatında, gece vakti çelik halatsız (ve gece gündüz) çalıştırılan işçi Savaş Oğuz düşüp öldü.
2) Soru önergeleri üzerine, Çalışma Bakanı bu olayı daha dün doğruladı!
3) 3 Mart’taki ölüm, Bakan’ın açıklamasına göre 24 Nisan’da “intikal” edebilmişti SGK’ya.
4) CHP milletvekilleri bu konuda bir, iki ay önce soru önergeleri vermeye başladı.
5) Bakan bunlara ancak yeni cevap verebildi.
6) 3 Mart’ta düşüp ölen işçi için, Bakan, 9 ay sonra, şimdi dedi ki: “İşverence bildirimi yapılması sonrası, hak sahiplerinin müracaatı sonunda ölüm geliri bağlanması işlemleri yapılacaktır”!
7) Buyur!
8) İşçi düşüp öldüğünde, inşaat hakkında “kaçak ve yürütmeyi durdurma kararı” da vardı
9) Bir de buradan buyur!
***
Çalışma Bakanı diyor ki, “Bugüne kadar orada bir işçi öldü. Başkaca da vukuat yoktur”.
Oysa 10 Kasım’da “Saray’dan işçi düşürme” başlıklı yazıda yazdım; yine düşen, yaralanan ve artık iş göremeyecek hale gelmiş bir işçi var.
Evet, ölmedi ama ölmekten beter edildi.
Sadece işsiz değil, çalışamayacak durumda.
Bir konduda kirayla, iki çocuğun hayatıyla baş başa.
Ve o işçi de, biri Saray’ın esas inşaatçısı, diğeri taşeron, iki işvereni dava etti.
Büyük patron, “Lenin’den, Nazım Hikmet’ten alıntılar” yapan, ama birini adeta St. Petersburg’da “çiçekçi”, diğerini de “ihaleci” gibi anan hoş bir insan belli ki!
Onları sınıfsal şahsiyetler olarak bilmektense, duygusal, sanatsal kişiler olarak anıyor.
Çalışma Bakanı da belki artık merak eder, Çalışamaz, iki çocuğa bakan o işçi ne durumda diye…
Hiç merak etmesin, onun başına gelenlerin “Fikr-i takip”indeyim!
***
İşte bu ahval ve şerait içinde, “Danışman Yusuf’un yerde yatan Somalı işçiye tekmesi” de daha büyük mana kazanıyor.
Çünkü…
İşçi; yere düşen…
Ve düşmüşken bile tekme yiyen kişidir!
Yani ölü ya da diri, düşersin…
Ölü ya da diri bir de tekme yersin!
Çalışırken işçi işçi ölürsün…
Ölmezsen işsiz işsiz olursun!
***
Pekiyi, “Hükümetin nöbetçi vicdanı” Arınç ne der bu duruma:
“Yeni Maden Kanunu’nda vefat edenlerin aileleri, iş güvenliği, ücretler konusunda düzenlemeler yaptık. Kanun işverenlere iki misli külfet yükledi. İşveren, hür teşebbüs şartların değişmesinden yola çıkıp bizden talepte bulunabilir. İşveren yükünü hafifletmeye yönelik bir düzenleme hazırlıyoruz.”
Çok iyi yapıyorsunuz…
Yükte hafif pahada ağır olmalı işveren ve hür teşebbüs!
İşçilerin üzerindeki külfet ise şu:
12 yılda işyerlerinde 14 bin ölü!
Hafifletilecek gibi değil.
