Bursa´da üç ayrı yerde işçiler eylemde.. Sütaş… İşçi, Tek Gıda-İş Sendikasına üye oluyor. İşveren, görülmemiş baskılara başlıyor.

Bursa’da üç ayrı yerde işçiler eylemde.. Sütaş… İşçi, Tek Gıda-İş Sendikasına üye oluyor. İşveren, görülmemiş baskılara başlıyor.
O tarihte TÜSİAD Başkanı olan işveren, kendilerinin dizginsizce kullandıktan örgütlenme hakkını, işçilere yasaklamaya kalkıyor. Zorla sendikadan istifa ettirmek istiyor, etmeyen 56 işçiyi işten atıyor.
Atılanlar direnişe geçiyor. İşveren bu kez, haksız yere işten atıldıklarını duyuramasınlar diye direnişi kırmaya kalkıyor. Hem de hoyratça. Direniş alanına hayvan dışkısı döktürüyor.
Bu kadarla da kalmıyor. Bir bayan işçinin facebook’ta Tek Gıda-İş sayfasına yaptığı beğeni yüzünden işine son veriyor.
Dahası da var. Aynı işyerinde çalışan bayanın eşini, önce sendikadan istifaya zorluyor, ardından işten atıyor. Diyor ki, "Eşinin işine son verdiğimiz için moralin bozuktur. Performansın da düşecek. Eşinin yanında olman, ona destek olman uygundur. Bu sebeple seni de atıyoruz." Bakar mısınız, gübre döken işverendeki yufka yüreğe.
Direnişin 163. günü. Milletten destek istiyor işçiler. "İşten atılanlar geri alınana, sendikalaşma hakkına saldın durana kadar Sütaş ürünleri almayın çağrısı" yapıyorlar. Severdim, ama 163 gündür Sütaş ürünü sokmuyorum evime.
…
Nestle… Hak-İş’e bağlı Öz Gıda-İş Sendikası örgütlü… Son toplusözleşmede kazanılmış haklardan bile geri gidilince işçiler sendikaya tepki gösteriyor. "Vay siz misiniz sendikaya itiraz eden" diyen işveren, 28 işçinin işine son veriyor. Sendikanın gık çıkmıyor atılmalara. İşçiler sendikaya gidince karşılarında duvar görüyorlar. Ortada kalmışlar. İşe iade davası açmalan gerek.
Öz Gıda-İş davalannı da açmıyor. "Anlaşıldı bu işveren sendikası" diyorlar, Tek Gıda-İş Sendikasından yardım istiyor. "Hayhay" diyor Tek Gıda-İş, davalarını açıyor. Direnişlerine destek oluyor, sahipleniyor. Üyesi olduktan sendikadan gördükleri muamele ile Tek Gıdaİş’in ilgisini kıyaslıyorlar, topluca Tek Gıda-İş’e üye oluyorlar. Direnişin 90. günü.
…
Me-Par… Bursa Demirtaş Organize Sanayinde, otomobil şirketlerinin ürettiği arabaların illere dağıtımını sağlayan nakliye şirketi. İşçilerin kullandıktan ve taşıdıklan araçlar, kendilerine zimmetli. Yükleme ya da taşıma sırasında en küçük bir kazada dahi, kaza gideri maaşlanndan kesiliyor. Aldıkları maaş ise asgari ücret…
Türkiye’nin bütün illerine nakliye yapıyorlar. 3-4 gün yol gittikleri oluyor. Bir o kadar da dönüşleri sürüyor. Arabada yatıyor, günlerce banyo yapma şansları olamıyor, yemek parasını ceplerinden veriyorlar. Sendikalaşıyor işçiler, TÜMTİS’e üye oluyor. İşveren, "Köle gibi çalıştırabiliriz, ama sendikalaşma hakkınızı kullanmanıza izin vermeyiz" diyor, 9 işçiyi kapıya koyuyor. İşçiler kapıda direnişe geçiyor. Me-Par işvereni işten atmakla da yetinmiyor.
İçerideki işçilerin e-Devlet şifrelerine zorla alıyor. Bu şifreleri kullanarak sendikadan istifa ettiriyor. Ve şifreleri elinde tutmaya devam ediyor. Hem işçilerin kişisel bilgilerine, hem de sendikalaşma haklarına yapılan gasp devam ediyor.

…
Ekonomik kriz derinleştikçe işten atmalar, sendikalaşma hakkına saldınlar artacak. Sendikaların tez elden ortak akıl üretmesi ve güçlerini birleştirmesi gerek. ‘?