Palavracılar vardır bilirsiniz, durmadan atarlar.
Öyle atarlar ki aslı astarı yok, ha babam de babam atarlar.
Hele kendilerini dinleyen birkaç saf, kendilerine çanak tutacak bir iki fotoğraf makinası ve kameraları görürlerse…

 Palavracılar vardır bilirsiniz, durmadan atarlar.

 Öyle atarlar ki aslı astarı yok, ha babam de babam atarlar.

 Hele kendilerini dinleyen birkaç saf, kendilerine çanak tutacak bir iki fotoğraf makinası ve kameraları görürlerse…

 Bir de kimi “ucuz” gazeteler de kıytırık bir iki de yer bulacak tanıdıkları varsa, değmeyin keyfine palavracının…

 Atar da atar…

 Oysa adı üstünde palavracıdır o. Hiçbir şeye gücü yetmez, kendini bir şey sanır, hayal alemin de yaşar sonra da,

Atar da atar…

 Başvurmadık yol, atmadık takla, söylenmedik söz, sahiplenmedik mücadele – başarı bırakmaz hiç. Hepsini o yapmıştır. Dedik ya palavracının atmasının sonu yok diye, bina   kurar – bina yıkar, çadır kurar – çadırı yıkar, kendini kimse adam yerine koymayınca da iftira üstüne iftira atar. Kendi sahibinin sesi olduğunu unutur, başkalarına itham eder, ne de olsa palavracıdır o.

Atar da atar…

 Emek der, yemek der, zafer der, yenilgi der. O herşeyi der, sanırsın yeryüzünde bir tek o var. O kendini öyle sanır, öyle tanır. Kendini akıllı, âlemi aptal sanır. Dedik ya palavracıdır o.

Atar da atar…

Ama doğaldır ki palavracılarında bir sonu var. Atacak barutu kalmayınca, satacak yalan bulmakta zorlanınca, sonunun geldiğini anlar.  Anlar anlamasına da yine de bitişini gizlemek için bir iki hamle ile son nefeste palavra atmaya çalışır ama tükenmiştir, bitmiştir artık.

Ne onu dinleyen, ne ona itibar eden kalmamıştır. Son nefeste bir kez daha dener, sesi çıkmaz nefesi yetmez olur ve yere düşer. Düşerken bile elini havaya kaldırıp yumruk yaparak haykırmaya çalışır “… daha yeni başlıyor diye” oysa bitmiştir o, tükenmiştir, son düşüştür bu. Palavraların ve palavracının düşüşüdür.

Başkalarının -emeğini- mücadelesini çalanların düşüşüdür.

Ama ne yapsın ki palavracıdır o, öyle yaşamış, öyle yok olacaktır. Palavra atmayla varoldu, palavra düşmeyle yok olacaktır.