Türkiye İstatistik Kurumu, TÜİK, 2022 sağlık modülünü yayınladı. Çalışma, geçen yıl Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması ile modül olarak uygulandı.

Avrupa Birliği ülkeleri ile aynı dönemde uygulanan modülün amacı ise 15 yaş ve üstündeki tüm fertlerin sağlık durumlarını ve sağlık harcamalarının hane halkına getirdiği yükü tespit etmek.

Yüzde 28’in işi oturarak

TÜİK verilerine göre, bir işte çalışan 15 yaş ve üstü fertlerin tüm çalıştıkları süre incelendiğinde çoğunlukla yüzde 28.2’sinin oturarak, yüzde 47.9’unun ayakta, yüzde 18.4’ünün yürüyerek veya orta düzey fiziksel aktiviteyle, yüzde 5.6’sının ise ağır iş ya da ağır fiziksel aktiviteyle çalıştığı görüldü. Yoksulluk veya sosyal dışlanma riski altında olan fertlerin yüzde 16.8’i oturarak çalışırken risk altında olmayan fertler için bu oran yüzde 31.3 oldu. Yoksulluk veya sosyal dışlanma riski altında olan fertlerin yüzde 10.1’inin ağır iş ya da aktivite yaparak çalışma hayatını geçirdiği görüldü.

Aktiviteye zaman yok

Bir işte çalışsın ya da çalışmasın 15 yaş ve üstü fertlerin olağan bir haftada iş dışında geçirilen zamanları incelendiğinde bu fertlerin yüzde 4,4’ünün “Günde iki kere veya daha fazla”, yüzde 12,6’sının “Günde bir kere”, yüzde 6,5’inin “Haftada 4-6 kere”, yüzde 9,3’ünün “Haftada 1-3 kere”, yüzde 3,5’inin “Haftada 1 kereden az” en az 10 dakika boyunca aralıksız devam eden fiziksel aktivite veya boş zaman aktivitesi yaptıkları tespit edildi. Fertlerin yüzde 63,8’inin ise fiziksel aktivite veya boş zaman faaliyetlerine zaman ayırmadığı görüldü.

Sağlık harcamaları yoksulu daha çok etkiliyor

TÜİK istatistiklerinde, doktor muayene ve tedavi ile ilaç için harcama yapmama durumunun hanelerin gelir gruplarından çok etkilenmediği görüldü. Diş muayene ve tedavisine ilk (en düşük) yüzde 20’lik gelir grubunda olanların yüzde 51.9’unun, ikinci yüzde 20’lik gelir grubunun yüzde 44.8’inin, üçüncü yüzde 20’lik gelir grubunun yüzde 40.6’sının, dördüncü yüzde 20’lik gelir grubunun yüzde 36.9’unun, beşinci (en yüksek) gelir grubunun ise yüzde 32.8’inin harcama yapmadığı görüldü. En düşük yüzde 20’lik gelir grubundaki hanelerin yüzde 49.1’ine doktor muayene ve tedavi, yüzde 27.8’ine diş muayene ve tedavi, yüzde 52.2’sine ise ilaç harcamaları yük getirdi. En yüksek yüzde 20’lik gelir grubundaki hanelerin yüzde 60.4’ü doktor muayene ve tedavi, yüzde 41.1’i diş muayene ve tedavi, yüzde 65.7’si ise ilaç harcamalarının yük getirmediğini belirtti.