23 Eylül 2017
ULUSLARARASI SENDİKAL ÖRGÜTLER NE YAPIYOR?
Uluslararası Çalışma Örgütü’nün (ILO) 10. Avrupa Bölge Toplantısı 2-5 Ekim 2017 günleri İstanbul’da toplanacak.
Uluslararası Çalışma Örgütü’nün (ILO) 10. Avrupa Bölge Toplantısı 2-5 Ekim 2017 günleri İstanbul’da toplanacak.
Bu toplantı önemli mi?
Hayır.
Uluslararası Çalışma Örgütü her yıl dünyanın çeşitli bölgelerinde bu tür toplantılar yapar. Bu toplantıların hemen hemen hiçbir etkisi olmaz.
Emperyalist ülkelerin bazılarının sendikaları ve onların kontrolündeki uluslararası sendikal örgütler, Türkiye’de son dönemde demokrasi, işçi hakları, örgütlenme özgürlüğü konularında yaşanan sorunları protesto etmek amacıyla, bu toplantıyı boykot ediyorlar. Türkiye’den de bu toplantıyı boykot eden bir örgüt var.
EMPERYALİST ÜLKELERİN SENDİKALARINDAN HAYIR GELMEZ
Eğer bu örgütleri ve hatta bu örgütler adına açıklama yapan kişileri tanımıyorsanız, bu tavrı “işçi sınıfının enternasyonalist dayanışması” olarak algılayabilir ve alkışlayabilirsiniz.
Eğer bu örgütleri tanıyorsanız, bu eylemin, emperyalistlerin Türkiye’ye yönelik saldırısının bir aracı olduğunu bilirsiniz.
Türkiye’de AKP’nin sendikal hak ve özgürlükler konusundaki olumsuz tavrını, işçi haklarına yönelik tehditlerini biliyoruz. Ancak emperyalist ülkelerin işçi sınıflarını ve sendikalarını da biliyoruz.
Emperyalist ülkelerin sendikaları, bu ülkelerin diğer ülkeleri sömürmesinden pay alarak, kendi devletlerini ve sermayedarlarını destekleyen örgütlerdir.
Bunlara en iyi cevabı, 1-8 Eylül 1920 günleri Bakû’de toplanan Bakû Doğu Halkları Kurultayı vermiştir. Kurultayın sonunda, “Avrupa, Amerika ve Japonya’nın İşçilerine Doğu Halkları Kongresi’nin Çağrısı” yayımlandı. Çağrıda şöyle deniyordu: “Sizler ki kapitalistlere köpeklik ediyordunuz; bizi kendi köpekleriniz olarak gördünüz.”
ULUSLARARASI SENDİKAL HAREKET GÜÇLÜ MÜDÜR?
Uluslararası sendikal örgütlerin en önemlisi, Türkiye’den Türk-İş, DİSK, Hak-İş ve KESK’in üyesi bulunduğu Uluslararası Sendikalar Konfederasyonu’dur (ITUC).
Bu örgüt 2006 yılı sonunda gerçekleştirilen bir birleşmeyle oluştu.
1949 yılında kurulan Uluslararası Hür İşçi Sendikaları Konfederasyonu (ICFTU) ile 1920 yılında kurulan Dünya Emek Konfederasyonu (WCL) birleşerek Uluslararası Sendikalar Konfederasyonu’nu yarattı.
Bu iki örgütün birleşme görüşmeleri sürerken, Dan Gallin, 17 Ağustos 2004 tarihinde önemli bir yazı yayımladı.
Dan Gallin, uluslararası sendikacılık hareketinde çok önemli bir isimdir. Gallin, 1965 yılından 1997 yılına kadar 32 yıl aralıksız Uluslararası Gıda ve Bağlantılı İşler İşçileri Sendikaları Federasyonu’nun (IUF) genel sekreterliğini yaptı. Küresel sendika federasyonlarında (GUF) çok saygın bir yeri vardı.
Dan Gallin bu birleşmeyle şöyle dalga geçiyordu: “ICFTU son onyıllar boyunca hangi önemli mücadeleyi başlattı? WCL böyle bir şey yaptı mı? ETUC ciddi bir mücadele örgütledi mi?” diye soruyor ve kocaman bir “Hayır” yanıtı veriyordu.
“Bu örgütlerin herhangi biri toplumumuzda hakim olan güç yapılarını ciddi bir biçimde sıkıntıya sokan bir iş yaptı mı?” diye soruyor, yine “Hayır” yanıtını veriyordu.
ETUC’un finansmanında Avrupa Birliği’nin rolünü hatırlatıyordu. Bu örgütlerin IMF ve Dünya Bankası ile yaptığı görüşmeleri sert biçimde eleştiriyordu. Bu örgütlerin güç gösterisi için üye sayılarını belirttiklerini söylüyor ancak işçilerin çoğunun bu örgütlerin adını bile bilmediğini hatırlatıyordu.
ICFTU’ya bağlı örgütlere üye işçi sayısı 151 milyon; WCL’ye bağlı örgütlerin üye sayısı 26 milyondu. Bu iki örgütün birleşmesiyle ilgili olarak da şöyle diyordu: “151 kere sıfır, sıfırdır; 26 kere sıfır sıfırdır; sıfır artı sıfır, eşittir sıfırdır.”
Böyle örgütler ILO toplantısına katılsa ne olur, toplantıyı boykot etse ne olur!
