Türk-İş demokratik bir kuruluş mudur, yoksa parayı veren düdüğü çalar mı? Son birkaç yıla kadar, Türk-İş´te parayı veren düdüğü çalardı. Sendikanın parası varsa, yüksek bir üye sayısı üzerinden aidat öder ve Türk-İş genel kuruluna buna uygun sayıda delege gönderirdi.

ÇAY işletmeleri Genel Müdürlüğü (ÇAYKUR), Çalışma Genel Müdürlüğü´nün Hak-iş´e bağlı Öz Gıda-iş´e ÇAYKUR ve bağlı işyerleri için verilen yetkinin kanuna aykırı olduğunu belirleyerek işleme konulmaması kararını dinlemedi.

Türkiye ekonomisinde yaşanan 1991 krizinden sonra işten çıkarmalar artınca, işçilerin ve işçi sendikalarının kanunla iş güvencesinin sağlanması talepleri arttı.

12 Eylül 1980 Darbesi ile başlayan dönem, 6 Kasım 1983 tarihinde yapılan genel seçimlerle hukuken sona erdi. Ancak milletvekili genel seçimlerinde beklenenin aksine bir gelişme yaşandı.

12 Eylül 1980 Darbesi’nden 1983 yılı sonuna kadarki yıllar, Türkiye’nin toplumsal ve siyasal tarihi açısından büyük hak ihlalleriyle dolu kara sayfalardır.

12 Eylül 1980 Darbesi’nin ardından 1961 Anayasası’nın yerini alacak bir Anayasanın hazırlık çalışmaları Milli Güvenlik Konseyi tarafından atanan/onaylanan Danışma Meclisi’nde başladı.

Günümüzde kamu işverenlerinin büyük bölümü Türk Ağır Sanayii ve Hizmet Sektörü Kamu İşverenleri Sendikası’na (TÜHİS) üyedir. TÜHİS günümüzde TİSK’in üyesidir. Ayrıca Mahalli İdareler İşveren Sendikası (MİS) gibi kuruluşlar da vardır.

Türkiye’de 1975-1980 ve özellikle 1978-1980 döneminde artan ekonomik sorunlar, siyasi kargaşa ve siyasi cinayetler ortamında Türk Silahlı Kuvvetleri’nin bir darbeye doğru gitmekte olduğu tahmin edilebiliyordu.

1975-1980 döneminde Türkiye büyük ekonomik, toplumsal ve siyasi kargaşa yaşadı. Bu kargaşa işçi-işveren ilişkilerine de yansıdı.

Türkiye’de işçi sendikacılığının gelişmesi işverenlerin örgütlenmesini de geliştirdi. Özellikle 1974 yılından itibaren işçi eylemleri arttı.

Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu (TİSK) 1968-1970 dönemindeki işçi eylemlerinden büyük ölçüde rahatsız oldu. 12 Mart 1971 darbesi sonrasında sıkıyönetim sayesinde bu eylemlerin önlenmesi çalışma hayatında bir sükûnet sağladı.

Türkiye’de 1967-1968 yıllarında çeşitli biçimlerdeki işçi eylemlerinde büyük bir artış yaşandı. Bu artışın bir nedeni, 1964-1966 döneminde kamu kesiminde çalışan ve sendikalara üye olan işçilerin gerçek ücretlerinde yaşanan artıştı.